MIJN DAGBOEK

 

Januari 2011

Het gaat goed met me.De feestdagen zijn alweer voorbij,dus nu kan ik me weer richten op school.Ook de trainingen zijn alweer vol op gang.We hebben een leuke showdans,en het trainen van de garde houden we ook bij,want we gaan in maart op tournooi en de carnaval staat eraan te komen.en bijna ieder weekend hebben we een uittreden.Wel leuk,maar toch ook wel druk.

12 januari

Ik ben jarig.Ondanks de domper die ik kreeg te horen was mijn dag toch wel leuk,veel bezoek en natuurlijk veel kadootjes.Vooral het kado van mijn nicht Nienke.ik was er super blij mee,maar mocht het pas gebruiken na de carnaval.Want ik had een wave board gekregen,en mama durfde mij er niet op te laten net voor de carnaval.Als ik iets breek ben ik uitgedanst.En daar word ik niet vrolijk van,en ik denk Michelle ook niet,hahaha.

Verder verloopt mijn maandje rustig.

 

Februari 2011

Weer een drukke maand gehad met dansen,dus ben wel toe aan de carnaval.Het gaat niet zo heel goed met me,en we moeten ook geregeld naar het ggz voor mijn medicijnen aan te passen.

Sommige dingen in mijn leventje snap ik gewoon niet,en voel me alleen gelaten,onbegrepen,en kan de dingen niet plaatsen zoals ze lopen.Ik kom maar moeilijk en somber mijn dag door en hou me vast aan de leuke dagen,zoals de trainingen en weekenden.

 

Maart 2011

Joepie Carnaval

Nu kan ik 4 dagen dansen en lol maken,heb er echt zin in.Het prinsenontbijt staat klaar,zodat we iets kunnen eten voor de fotosessie.We gaan foto,s maken bij het kasteel,koud ,maar wel leuk.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Nu kan de carnaval echt beginnen,super.4 dagen lol en lekker laat naar bed.

De showdansen zijn  alle dagen goed verlopen naar mijn idee.Ik moest Kimberley liften,en ik heb ze niet een keer laten vallen gelukkig.Was wel een beetje zenuwwachtig.

De carnaval is voorbij,en nu.............een paar weken geen trainen,bah saai.

Het gaat weer iets slechter met me deze week,ik zal wel terug in mijn schema moeten komen,denk ik.Ik verheug me zo op de lente,dan gaat het allemaal wat vlotter met me.

 

April 2011

Ik zit niet lekker in mn vel.Doe niks dan huilen en de dagen sluipen voorbij.

2 april wereld autismedag,

We hebben ons dit jaar niet opgegeven voor de auti doedag,want we gingen naar Euro Disney met Nicole. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Super veel zin had ik erin,maar het weekend liep uit in een drama.Niet omdat Nicole erbij was,maar omdat ik eindelijk vertelde waar ik mee zat.

Ik kreeg op de toilet een paniekaanval en kwam huilend bij mama en heb verteld wat er was gebeurd.Heb gezegt waar ik al weken mee liep,want ik wilde niet meer.Ik ben de vechtlust in het leven helemaal kwijt.Ook vertelde ik dat ik stemmen hoor,die mij vertellen dat ik dood wil.Niet iemand anders z,n stem,maar de mijne in een boze vorm.

Papa en Mama,Jamie en Nicole waren erg geschrokken,en Mama wilde het liefst naar huis.

Na het weekend is mama naar school gegaan om de juf in te lichten en heeft Papa naar de GGZ gebeld voor een afspraak,en verteld wat er gebeurd was.We moesten meteen komen.Ik heb daar zelf mijn verhaal gedaan en kreeg aan het einde van het gesprek een nieuw medicijn.Ik ga er wel weer dikker van worden,maar ja,alles beter dan dit.

Twee weken later,,

Het gaat maar moeizaam.Ik huil de hele dag,mama verliest me geen seconde uit het oog,en ik mag nergens meer alleen naar toe,laat staan 5 minuten alleen thuis blijven.Ik snap het wel,want ik heb hun hele wereld op z,n kop gezet. Ik zit ook met enorme schuldgevoelens,want ik zie mama met de minuut triester worden.Papa kan het iets beter aan,dus daar ga ik ook naar toe als ik weer gedachtens heb.

 

Mei 2011

Het gaat iets beter met me.Er zijn nog wel dagen dat m,n hersens dingen denken die ik helemaal niet wil,en dat m,n hoofd helemaal op z,n kop staat.Ik weet niet hoe het komt,maar wat ik wel weet is dat ik er vanaf wil.Ik word er gewoon bang van.Waarom denken mijn hersens zo??

Ik snap er niks van,,,,

ik heb een lieve papa en mama

een knappe lieve zus

ik mag heel veel

we gaan geregeld op vakantie

de lente is er

en toch voel ik me onbegrepen,alleen gelaten,somber,en ongelukkig.

Maar een ding weet ik wel,

Wat hebben we lieve vrienden en familie,en wat hebben die goed geholpen in deze rotmaanden.en ze hebben ons mam en pap zo goed gesteund.Want ik heb het ze niet makkelijk gemaakt.Als mama weg moest,hoefde ze maar naar Anita of Hanny te bellen en ik kon er even terecht,zodat mama toch haar dingen kon doen.

Jullie zijn toppertjes xxx

 

Juni 2011

Het gaat beetje bij beetje beter met me.Ik krijg weer zin in de vakantie,en mijn vertrouwen in mezelf komt langzaam aan weer wat terug,gelukkig.Papa en Mama gaan pgb aanvragen zodat we wat kunnen ondernemen voor mij als vrijetijdsbesteding.Eerst wilde ik helemaal niet,maar krijg toch wel zin om iets te gaan doen zodat ik geen tijd meer krijg om te denken.Ook krijg ik nu prive zwemles.Lekker alleen met de badjufrouw,zonder andere kinderen,dus rustig en vertrouwd,want de badjufrouw kon ik al.De eerste keer was toch wel wat eng want ik wist niet wat me te wachten stond,maar het ging goed.

Het is inmiddels half juni.Het weer zit niet mee en ik voel me niet fijn.De medicijnen slaan wel aan,maar werken niet zoals ze moeten werken.Ik moet nog vaak denken,en aan de gekste dingen.Ik word er helemaal verdrietig van,en moet veel huilen.

Papa en Mama hebben besloten om er een gezellig weekend van te maken,en we gaan als verrassing naar de dierentuin in Rhenen.Een beetje eng vond ik het wel,want ik was er al heel lang niet meer geweest.De dag is leuk geweest,alleen moest ik van de vissenruimte door een grote vogeltuin om naar buiten te gaan.Dat vond ik helemaal niet leuk.Ik ben in paniek eruit gerent,maar ik heb het wel gedaan,dus weer een angst moeten doorlopen.

Dat is wel goed voor me ,want ik durf op dit moment nergens meer alleen naar toe.Een bezoekje aan de AH is voor mij zo eng om te doen,en daar had ik eerst geen moeite mee.

Dus als ik nu iets lekkers wil gaan bakken met mama, moet ik zelf de spulletjes halen.Als ik bang ben en het niet durf te halen,kan ik ook niks maken,want mama gaat expres niet mee,omdat ik het zelf moet doen.Een hele paniek vooraf,maar heb het toch weer gedaan.

De rest van mijn maandje loopt trubbellig,

SCHOOLREISJE

BIJNA VAKANTIE

OP VAKANTIE GAAN

DE BADKAMERVERBOUWING

Ik ben heel erg gespannen bij het idee dat we in Juli 2 weken geen badkamer hebben.Hoe moet ik me wassen,waar ga ik mn tanden poetsen,waar kam ik mn haren.Al die onzekerheden ,daar word ik gek van.Mama zegt dat het wel goed komt,en dat overal een oplossing voor is.Nou ik moet het nog zien.

Ook het idee dat we weer naar Disney gaan vind ik heel eng,en ben ook echt bang.Voor mij hoeft het zelfs niet.Ik heb de vorige keer daar die zware aanval gekregen en ben zo bang dat dat nu weer gaat gebeuren.Ik heb met papa afgesproken dat ik er meteen over kan praten als ik ga denken.Dus ik hoop dat ik deze keer geen aanval krijg,want tjonge,WAT IS DAT ENG. 

 

Juli 2011

Het moment is aangebroken.de hamer gaat in de badkamer.We zouden buiten kunnen douchen omdat het zomer is,maar helaas het weer zit niet echt meer,maar leuk is het wel,dat buiten douchen

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Alles ging volgens plan totdat het bad getest werd.Een vol bad water kwam naar beneden via de muren van de toilet en trappenhal.Grote paniek dus,en ik ben maar even buiten gaan zitten.Dus na onze vakantie moet ook de hamer in de toilet,omdat de buizen vernieuwd moeten worden.Daar zat namelijk een gaatje in door het trillen van het kappen.

Een weekje verder,,,,

Papa en Mama vieren samen zn verjaardag.Eigenlijk zouden we een grote tent op de plaats hebben,maar omdat het nog steeds slecht weer is,moest al het volk binnen.Mega druk,en gelukkig waren er al mensen smiddags geweest.Het was heel gezellig,en het werd een beetje heel heel heel laat.

We komen dichter bij de vakantie,en ik ben een beetje zenuwachtig omdat ik niet weet of het goed gaat lopen met me.Mijn medicijnen doen nog steeds niet wat ze moeten doen,maar ik word wel al dikker,bah.Iedere 2 tot 3 weken moet ik gaan wegen en mijn bloeddruk meten,omdat ze dat in de gaten willen houden bij het ggz.

Het is zover ,Indy word weggebracht en we gaan inpakken.

We gaan naar Salou

 

 

Ik heb erg veel zin in de busreis,en die verloopt ook goed.De tien dagen die volgen gaan ook redelijk goed,alleen wil ik alles zelf inplannen van de dag,en je snapt wel,dat gaat minder.Papa en Mama beslissen wat we doen iedere dag.Zo hoort het ook,maar ja ,eigenlijk niet bij mij,want ik wil de touwtjes in handen hebben,zodat ik weet wat er gebeuren gaat,en dat het gaat zoals ik wil.

Na Salou gaan we weer naar huis en maken we ons koffer klaar voor onze tweede reis.

Euro Disney....

Hier heb ik minder zin in.Ben bang dat ik een aanval krijg,omdat ik die ook in april gekregen heb in Disney.Maar achteraf heb ik me druk gemaakt voor niks want het ging gelukkig allemaal goed.

 

Augustus 2011

Het einde van de vakantie is in zicht,en ik maak me alweer een beetje druk voor school.Maar voor die tijd moet ik nog eerst een paar keer naar het Sint Marie om wat onderzoeken te doen.Die moeten gebeuren omdat mijn indicatie bijna verlopen is.En zonder herindicatie mag je niet naar een speciale school.

 

De onderzoeken zijn inmiddels achter de rug.Sommige waren best moeilijk en vermoeiend.Ik weet in ieder geval al een uitslag.

Ik mag 2 maanden proberen zonder hoorapparaat in de klas,

Helemaal blij was ik ermee,en nu maar hopen dat de juf geen verschil merkt zodat ik altijd zonder mag.

 

2 weken verder,,,,

Joepie,er ligt een hele grote verrassing in de brievenbus.De pgb is rond.Dat wil zeggen dat papa en mama mogen bellen naar de Zorgvloot,waar ik al die tijd al naar uit heb gekeken.Ik mag er 2 halve dagdelen naar toe,en heb er echt zin in.Beetje eng vind ik het wel.Ook krijg ik binnenkort 1,9 uur per week voor Psygo-educatie.Wat het precies inhoud weet ik niet,maar ik moet aan mezelf werken.Ik moet gaan leren over mezelf, mijn diagnose, en hoe ik hier mee om moet gaan.Lijkt me maar saai,maar het moet wel,want ik snap soms van de hele wereld geen snars.

 

September 2011

De school is weer begonnen,en het is voor mij best vermoeiend.Als ik thuis kom ben ik kapot en val ik als een blok op de bank.De nachten gaan weer wat slechter,en ik word wel 2 tot 3 keer per nacht wakker met een nachtmerrie.Ik durf nu dus ook niet naar bed savonds.Een hele hel voor ik eenmaal lig.De lamp moet aanblijven,mn versje aan,de deur open,maar het lukt maar niet.Gelukkig komt jamie 2 weken op mn kamer slapen.Haar kamer word geschilderd en verbouwd.

een paar dagen verder,,,,

AU

ik ben gevallen met mn weaveboard.Ik heb veel pijn,maar eenmaal aangekomen bij de eerste hulp is mijn pijn alweer ver weg.Er worden foto,s gemaakt van mn pols,maar de dokter denkt dat het voor niks is omdat ik er zo cool bij zit.Toen kwam de uitslag,,,,,De dokter keek me aan als een ei en vroeg hoe het ging.Ik zei,,,,,oh kijk maar,het gaat alweer een beetje.Ik kan mn vingers alweer bewegen.Maar de dokter zei in paniek,,,,,Doe dat maar niet Nina,je hebt je pols gebroken.Mama snapte er niks van.Maar de dokter zei dat het echt waar was en liet de foto,s zien,en vertelde er meteen bij dat ik een gevaarlijk hoge pijngrens heb.Ik vond de pijn wel mee vallen naderhand.Ik heb eerst een week spalkgips gehad en nu heb ik zwemgips in allerlei kleuren,en ik mag er gewoon mee naar de zwemles en in bad,haha cool.

 

HOERA,,,ik mag gaan kijken bij de Zorgvloot.

Best spannend.Eenmaal aangekomen vond ik het kei gaaf en ben meteen gebleven.Papa en mama zijn naar huis gegaan want ik vond dat ik het best alleen aan durfde.

 

Oktober 2011

Het gaat goed met me vind ik zelf.Ik kan me iedere dag verheugen op het weekend.Ik vind het zo leuk bij de Zorgvloot.Ik mag er de paarden verzorgen en de stallen doen.De paarden eten geven en gaan wandelen en vertroetelen.Er zijn daar nog meer kinderen die wat mankeren,dus ik ben niet meer de enige,en zo heb ik ook niet meer het gevoel dat ik apart ben.Ook met de zwemles gaat het goed,en vind ik heel leuk.

 

 

 

 

 

 

Mijn gips mag eraf en ik moet naar therapie.Mijn spieren zijn zo verzwakt dat ik ze weer stevig moet trainen,dus het dansen is voor mij even aan de voorzichtige kant.Daar heb ik eigenlijk geen tijd voor want het prinsenbal is over een paar weken.

 

Tijdje verder,,,

Het gaat wel beter met mijn pols ,maar ik mag van de therapeut nog niet mee dansen.Ik moet eerst een tijdje oefenen en mijn spieren versterken.Ik heb nu een spalk voor mijn pols en als ik beloof die om te doen ,mag ik voorzichtig mee dansen met het prinsenbal.Want iedere verkeerde beweging is meteen ,,,krak.

Op school gaat het ook super met me.Ik ga goed vooruit en kan ook beter een meningsverschil oplossen.het praten met de juf gaat ook steeds beter.Ook thuis gaat het steeds beter met mij en Jamie.We spelen regelmatig samen,maar hebben wel nog ooit ruzie.Maar ja,dat hoort erbij.Mijn medicijnen slaan ook goed aan.Ik word er wel nog steeds dikker van ,maar het valt tot nu toe nog mee.Mijn gedachten zijn nog niet helemaal weg,maar echt veel minder.Dus eigenlijk gaat het best goed met me.

 

November 2011 

 Het prinsenbal staat eraan te komen en ik ben best wel zenuwachtig.Ik hoop ook dat het goed gaat met het dansen en mijn pols.Ik doe bij Mark ook extra mijn best met de oefeningen.

Met mezelf gaat het weer iedere keer een beetje slechter.Ik heb weer af en toe mijn gedachtes terug,en kan heel slecht slapen.Ook word ik een paar keer per nacht wakker en dan durf ik ook echt niet meer naar bed.Vervelend word ik ervan en mama ook.Het kan komen omdat het te druk is in mijn hoofd,want ik heb ieder weekend dansen,maar sinterklaas en kerst komt er ook aan,en dat blijf ik spannend en gezellig vinden.Ook ben ik een paar keer mijn medicijnen vergeten,en daar licht het natuurlijk ook aan dat ik me niet zo fijn voel.Dus het is ook een beetje mijn eigen schuld.Dus nu moet ik iedere keer mijn medicijnen innemen waar papa of mama bij staat omdat ik het iedere keer vergeet.Dan ga ik naar de keuken voor mijn medicijnen en dan sta ik in de keuken en weet ik niet meer wat ik er kwam doen.En dan denken papa en mama dat ik ze wel gehad heb.

 

December 2011

Joepie,het is bijna 5 december.We doen geen kadootjes meer,want dat doen we met kerst ,maar we gaan wel gezellig gourmetten,en dat vind ik zo leuk.Ja fout dus,weinig gourmetten op 5 december,want papa en mama hebben een crematie.Ja heel erg,maar in mijn plaatje past dat niet zo.Het is nou eenmaal beloofd.Ben erg boos en verdrietig,terwijl papa en mama er ook niks aan kunnen doen.We besluiten de dag ervoor te gourmetten,gelukkig gaat het dus toch door.Het is ook heel gezellig geweest en we hebben lekkere dingetjes gemaakt.

Een weekje verder,,,,mama gaat de kerstfoto,s maken voor de kerstkaarten,en ik heb er weinig zin in.Ik wil helemaal geen foto,s dit jaar van mezelf.Maar Indy mag mee op de foto ,dus het is mama toch maar weer gelukt om me op de foto te krijgen,grrr

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Dus namens Indy en mij,,,,

         FIJNE   KERSTDAGEN    EN EEN    GELUKKIG   NIEUWJAAR

 

 

Eind December

We zijn naar Euro Disney geweest en het ging echt heel goed.Twee dagen later gingen we naar het Eftelinghotel,lekker in mn eigen bedje daar,want voor mij gevoel ben ik daar gewoon thuis.Lekker relaxed en in mijn veilige omgeving.

Mama merkt wel dat ik er ieder jaar meer moeite mee krijg om naar huis te moeten.Dit jaar heb ik het wel erg bont gemaakt,al zeg ik het zelf.Maar ik vind het daar zo fijn,dat ik gewoon niet naar huis wil.

 

Eenmaal thuis aangekomen ben ik erg moe en in de war,want ik weet dat we oud en nieuw niet thuis vieren.Dat kan er bij mij niet in,want met oud en nieuw wil ik gewoon perse thuis zijn altijd.We gaan die avond naar vrienden.Ik heb me achteraf druk gemaakt om niks,want het was heel gezellig.We hadden lekker eten en ik ben op het einde van de avond op de bank in slaap gevallen.Dus niks om me druk om te maken en bang voor te zijn.

 

VOOR  IEDEREEN  DE  BESTE  WENSEN  VOOR  2012

 

 

 

Januari 2012

 

We hebben drukke weekeinden want we moeten veel weg met de Narren.

Ook de carnaval is in zicht.Spannend is het wel weer en ik heb er ook veel zin in.Dus veel trainen en op tijd naar bed.

Mijn maandje verloopt verder wel goed maar door de druk van ,,,en twee verjaardagen en drukke weekeinden word het me een beetje teveel.Huil weer veel,en mn kop zit bomvol,en ik kan geen kant op.

De nachten gaan moeizaam en ben veel wakker.Ik vertel mama dan ook dat er iedere nacht rare dingen gebeuren op mijn kamer en schaam me een beetje om het te vertellen,maar mama lacht me gelukkig er niet mee uit.Sterker nog,bij alles wat ik vertel geloofd ze me meteen.

Ik zeg haar dat ik droom,maar als ik wakker word gaan mijn dromen gewoon door.Mama begrijpt me,en gaat voor mij wat dingen regelen.

Dus ik moet binnenkort naar iemand toe,die zorgt dat ik weer kan slapen ,en dat ik snachts met rust gelaten word.

 

Februari 2012

 

Ik ben een beetje zenuwachtig,want vandaag ga ik naar Tamara.Ik ken haar niet,maar zei zal zorgen dat ik weer kan slapen.Een beetje raar vind ik het wel,want mijn slaaptabletten werken niet,en dan zou zei het wel kunnen regelen.

Het is zover,,,Ze steld zich aan me voor en veteld vervolgens precies wat ik meemaak,hoe ik me voel,en wat ik in mijn hoofd heb.Ik wist niet wat me overkwam.Ik heb daarna een kopje water gedronken en ben naar huis gegaan.En wat denk je,,,,,,,,,,,,IK HEB DE HELE NACHT DOOR GESLAPEN.

Het is toch niet normaal,zei is sterker dan mijn tabletten.Voor mama is het ook wel fijn want zei slaapt ook al geen nacht meer door vanaf April.Dus mama werd smorgen helemaal in paniek wakker omdat ze dacht dat ze door mijn geschreeuw heen geslapen had,maar nee hoor.Ik sliep net zo hard,hihi.

 

Het is bijna Carnaval,mijn hoofd zit vol en ik wil toch wel voor de Carnaval nog vlug even naar Tamara,want ik word snachts weer wakker.

Ook ga ik alweer voor de derde keer naar Kentalis voor mijn Psycho Educatie,wat ik best wel leuk vind,ookal dacht ik dat het saai zou zijn.Dus op dit moment word ik aan alle kanten geholpen gelukkig,want alleen kan ik het niet.

 

CARNAVAL

Het zijn vier vermoeide dagen,maar wel heel leuk.We hebben een hele lieve prins,die mij die vier dagen echt wel verwend heeft met lootjes voor de loterij.De laatste dag vond ik best wel vervelend,want het liep alweer ten einde en Sherina die al 9 jaar met ons danst,danst die dag voor de laatste keer,omdat ze ergens anders gaat dansen.Iedereen moest huilen.

Einde Carnaval en ik kan lekker uitslapen,en ik moet zeggen dankzei mijn vermoeidheid en een beetje hulp van Tamara heb ik geslapen tot drie uur smiddags.

Ik ga in mijn vakantie ook nog naar de Actionkids,en daar heb ik wel weer zin in.Ik ben al vier keer meegeweest met de Actionkids,en dat is heel leuk.De ene keer ga je zwemmen,de andere keer naar de bios,of een tocht door de bossen.Allemaal heel leuk.Deze keer gaan we een koeienservival doen.Dan moet je een baan afleggen boven koeien in een koeienstal.Word nog leuk,want ik ben doodsbang voor koeien.Daarna krijgen we informatie over koeien en het verzorgen en melken ervan.Maar ik ga ze niet aaien,dat durf ik echt niet.

 

Maart 2012

 

Carnavalsseizoen is achter de rug en ik kan me weer gaan storten op het normale dagritme.Fijn is dat wel weer want ik heb erge moeite met het veranderen van bedtijd en dagritme.Het enige wat ik voorlopig heb is school,Zorgvloot en Actionkids.En dan heb ik mijn handen al vol genoeg om al die dingen goed te volgen.Ook ga ik met regelmaat naar Tamara,zodat mijn nachtrust ook goed verloopt.

24 mrt,,,lekker even naar Disney.Nicole zijn jaarkaart word dan verlengt.

Het is een heel gezellig weekend,en we hebben een geweldig mooi hotel met een woonkamer en keuken en aparte slaapkamers voor onszelf.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ook het weer hebben we mee.Het is erg warm.

 

Het weekend is voorbij,en de school begint weer.Het gaat vrij moeizaam met weer veel ruzie.Ik merk ook dat ik erg moe ben na een hele dag school,en slaap veel.Het zal de vermoeidheid wel zijn die er nu uit komt van het carnavalsseizoen.

 

 

April 2012

 

Ik voel me goed en het weer zit mee.Ik huil vrij weinig en voel me niet zo vaak verdrietig.Dat is ook niet zo moeilijk te snappen,want ik ben altijd vrolijker met mooi weer.Dus voor papa,mama en Jamie komt nu de fijnere tijd met mij,want het is LENTEEEE.Ik speel veel buiten na school,en slaap savonds redelijk goed.

Op school gaat het weer wat minder,ben vlug boos,en best moeilijk in de klas.Vaak word ik zo boos,dat het helemaal uit de hand loopt,en de juf naar mama moet bellen.Ik vind dat niet zo raar,want op school heb ik nu best spannende dingen te doen,,,zoals het toneelstuk,mijn kampweek,en het einde van mijn school is in zicht.Dus niet zo gek dat ik op school wat moeilijker ben,vind ik.

Met het dansen gaat het dan weer wel veel beter en ook veel fijner.We hebben een hele moeilijke dans dit seizoen.We luisteren allemaal veel beter en doen beter ons best.

 

Het Paasweekend staat voor de deur,altijd gezellig, smorgens lekker ontbijten en eitjes zoeken,want dat vind ik nog steeds leuk.

                

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  Mei 2012

 

Alles gaat zijn gangetje.Alleen ben ik wel heel zenuwachtig voor de kampweek.We moeten veel regelen op school,maar ook thuis.Door de spanningen slaap ik weer slecht,en word het tijd dat ik naar Tamara ga,zodat ik weer kan slapen.Ook de musical is volgende maand,en daar besteden we veel aandacht aan op school.

Het is zover,WE GAAN OP KAMP,,,

Smorgens brengt mama mij weg met de auto,fiets erin,koffer erop.Ik begin zo zenuwachtig te worden dat mijn gedachtens terug komen.In een keer waren ze er weer,en raakte ik in paniek.Wat nu.Ik sta op punt om op kamp te gaan,en ik voel me niet fijn.ik wil eigenlijk helemaal niet meer.Mama en ik bedenken in de auto wat we gaan doen.Omdat ik aangegeven heb dat ik naar Meneer Lau wil als het niet goed gaat,besluiten we er even heen te gaan en de situatie uit te leggen.Hij vond het gelukkig meteen goed en zal de hele kampweek op me letten.Super fijn idee.Het is zover,we gaan aan fietsen.Iedereen uitzwaaien en mijn tocht zonder Papa en Mama gaat beginnen.Voor de aller eerste keer een hele week zonder hun.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 Raar maar waar,het was een geweldige week,en ik wilde niet naar huis.

Dus voor mij weer een hele overwinning.

 

Juni 2012

We zijn druk bezig op school met de musical,maar bij mij wil het niet vlotten.Ik moet een rol spelen waar ik heel ongelukkig van word,en helemaal niet wil spelen.Ik moet een oma spelen die samen met haar man terug gaat naar het hotel waar ze haar huwelijk heeft gevierd,jaren geleden.En dan moet ik dat ook nog spelen met de jongen waar ik een grote hekel aan heb.Hoe kan ik daar nou lief tegen doen.Dat lukt me dus niet,en ook niet voor de nep.Na veel ruzie met de juf krijg ik mijn zin en mag ik mijn rol aan iemand anders geven.Heel blij was ik ermee,en de musicalavond was heel leuk.Alle ouders,broers en zussen,opas,omas en andere mensen kwamen kijken.

Bruiloft Anita,22 juni

De dag begint vroeg.Ik krijg mn krullers in,nieuwe kleren aan,make up,mooie sieraden.Best spannend was het wel.We zijn naar het kasteel gegaan voor de bruiloft,en daarna foto,s maken.Na de foto,s gingen we naar de zaal en hebben we de hele dag gefeest,en gedanst.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 Laatste week van Juni,,,

Nog een weekje school te gaan en dan hebben we vakantie.Bij mij slaat de paniek weer toe en huil veel.Slaap slecht en wil niet van school af.Ik heb het daar zo leuk gehad na de ellendige jaren op de Rank.Maar het moet,ik ga naar Ekkersbeek na de vakantie.Toch een beetje vertrouwt,want het is in dezelfde school,de klapdeuren door en ik sta in mijn nieuwe school.Maar toch vind ik het eng,weer nieuwe kinderen,nieuwe leraren,andere klassen.Bah tot nou toe helemaal geen zin in.

 

Juli 2012

 

Ik heb vakantie,en we zijn aan het inpakken voor Spanje.We gaan naar Benidorm.Vind het wel vervelend,want Salou was voor mij bekend,dus daar had ik eigenlijk meer zin in.Ook moeten we nu 5 uur langer in de bus,dus de zenuwen zijn er wel weer.Even nog vlug naar Tamara,zodat ik in Spanje ook goed kan slapen.

Eindelijk het is zover.De hond word weggebracht,want morgenvroeg gaan we.We gaan met eigen auto naar Maarheeze,want voor mij is het overstappen van bus naar bus best trubbelig.De reis gaat beginnen,spannend.We hebben andere chauffeurs,dus geen Tom en Joost meer,want ook die hadden we ieder jaar hetzelfde.Nu hebben we een Belgisch echtpaar,best wel leuk.

Eenmaal aangekomen in Benidorm is het heel warm,mooi hotel,lekker eten,maar ook veel oude mensen.Dus de avonden zitten we niet bij het hotel.Voor mij weer een hele stap,want ergens vreemd de straat op,brrrr super eng.De eerste avond,best bang de weg over.Allemaal vreemde mensen en roepen je allemaal na,of je hun winkel in komt.Ook het oversteken vind ik niet leuk.Die Spanjaarden stoppen net op tijd voor het zebrapad,waardoor ik heel paniekerig word.Na een paar dagen gaat het me goed af en ga ik zelfs mee naar de markt en vind het ook nog leuk ook.

TERRA MITICA

We gaan vandaag lekker een dagje naar het pretpark hier.Super mooi park met leuke achtbanen.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ook ben ik naar het strand geweest en dat ging ook goed,beter zelfs als in Salou.Frans en Corina waren inmiddels met Bob en Bregje in Benidorm aangekomen en gingen mee naar het strand,super gezellig.Na het zwemmen zijn we naar KFC geweest om te eten.Daar was ik nog nooit geweest,maar heel lekker vond ik het.We hebben ook gezwommen bij het hotel een paar keer.

 

De terugreis naar Nederland is aangebroken,en we laten Frans en Corina achter in Benidorm,snik.Hun mochten nog een tijdje blijven,maar onze tijd zat erop.Wij hadden maar voor 10 dagen geboekt omdat we ook nog 5 dagen naar Disney zouden gaan.Ik heb het in Spanje echt heel fijn gehad en wil volgend jaar wel weer terug.

 

DISNEY

 

We reizen door naar Euro Disney,ook hier heb ik weer veel zin in.Ger en Anita komen daar ook om mama z,n verjaardag te vieren.

HOERA MAMA IS JARIG

We gaan ons klaar maken voor Disney.Ger en Anita zijn onderweg.Tassen inpakken,auto uit de garage en wachten op de rest.Daar komt de hele bups aan,allemaal met een shirtje aan met een grote foto van mama erop,hahaha.Mama krijgt kadootjes,er word gezongen,maar de mensen van het hotel vinden het niet zo leuk.Er word geroepen dat we wat stiller moeten doen op straat,SORRIE.Maar ja mama word maar een keer 40 jaar.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Wat ze niet wisten is dat mama hierop voorbereid was,en ook een shirtje aanhad.Hoe ze het wist,is een raadsel,maar mama weet altijd alles.

 

 

 

 

 

 

We hebben een hele leuke dag gehad met z,n alle,en voor de eerste keer een ,,droge dag,, met Ger en Anita.Ik ben met Robin en Lisa in attracties geweest,super gaaf.Het is ons zo goed bevallen dat we in Oktober weer met z,n alle een dagje overdoen,joepieeee.De dag was heel vlug om helaas,maar als toetje kregen we een hele mooie vuurwerkshow,,,,,zie hier de show

http://www.youtube.com/watch?v=Z-xYKcJj0bw&sns=fb

 

 

Augustus 2012

 

De voorbereidingen voor school zijn aangebroken,en ik word er best wel zenuwwachtig van.Ik weet niet wat me te wachten staat en of ik het allemaal aan kan.We gaan spulletjes kopen en ik heb een nieuwe schooltas gekregen.De dagen verlopen wat stroef en ik slaap weer slecht.Ik heb nog een dagtochtje van de Actionkids op de planning staan voor dat de school begint,dus ik kan dan even lekker aan wat anders denken.

DAGJE ZWEMMEN MET DE ACTIONKIDS,

De dag begint gezellig,maar verloopt wat anders dan gedacht.We moeten onverwacht afscheid nemen van Dani,en daar ben ik helemaal niet blij mee.Ook val ik in de waterglijbaan en kom op mn schouder terecht.Ik merk al gauw dat het niet goed is.Ik word duizelig en misselijk en word gelukkig meteen geholpen.Omdat ik niks meer kon,werd er besloten om met me naar het ziekenhuis te gaan.Ik moest naar Weert ziekenhuis,waar ze meteen een foto hebben gemaakt.Op de foto zagen ze wel een stukje los bot,maar omdat ik mijn pijn niet precies daar voelde,werd er niks mee gedaan en mocht ik naar huis met een mitella en 6 paracetamols.Ik heb er een weekje mee op de bank gelegen,maar nu gaat het gelukkig weer een beetje.Met trainen voel ik het wel nog,maar niet meer zo erg.

 

DAG 1 van mijn nieuwe school,,

We hebben een kennismakingsmiddag en mama gaat mee.We krijgen te horen wie onze mentor word en krijgen te zien hoe de school eruit ziet.Teveel informatie voor mij en ik ben de helft alweer kwijt.

HOE HEET MN MENTOR

IN WELKE KLAS MOETEN WE ZIJN

WAAR ZIJN ALLE KLASSEN

WELKE SPULLEN MOETEN ER MEE,ENZ ENZ ENZ

Ik raak er best wel van in paniek,maar ik zal er wel aan moeten wennen.

Mijn eerste week school verloopt wat stroef en ongewend.Ik krijg meteen huiswerk,en moet nog wat spullen kopen voor bij verschillende lessen.Ik merk aan mezelf dat het allemaal wat veel is,want zodra ik uit school kom ben ik bekaf en val als een blok in slaap.Dus ik hoop dat dat minder word.

Na een paar weken wennen gaat het een stuk beter.Ook met mijn cijfers gaat het goed.Ik blijf nog wel erg moe na school,en heb veel last van hoofdpijn.Maar dat zal wel zijn omdat het me allemaal te veel is op een dag.

 

 September 2012

 

Alles verloopt vlotjes gelukkig.Ook in de bus naar school gaat het heel erg goed.Heb nooit geen ruzie meer met de buschauffeur sinds ik een nieuwe heb.Super fijn,want voor de vakantie had ik een hekel aan schooldagen alleen al omdat ik niet met de buschauffeur op kon schieten.Ik werd al kwaad als ik haar zag.Ze zei nooit fatsoenlijk goede morgen bij instappen en de andere kinderen werden altijd voor getrokken,dat is nu gelukkig veel anders.Op school gaat het ook nog steeds goed.Ik haal hele goede cijfers en vind het leuk om te leren.Alleen vind ik het minder leuk als ik geen 10 haal.Mama zegt dat een acht ook super is,maar dat vind ik niet.

HALF SEPTEMBER

Ik ga voor de eerste keer mee op weekend met de Actionkids.Door de zenuwen kan ik niet meer slapen en besluit nog een keertje naar Tamara te gaan.Want mn nachtmerries komen weer terug en dat vind ik niet fijn.Zei haalt mijn hoofd leeg zodat ik weer kan slapen.

Het is zover,,,ACTIONKIDSWEEKEND,,,,,.

Weekendtas inpakken,want ze komen me zo halen.Ik raak een beetje in paniek,want wat als ik heimwee krijg,of als ik iets te eten krijg wat ik niet lust.Mag ik wel naar mama bellen.De vragen spoken door mn kop.Even met papa en mama praten hielp gelukkig.Er is ook beloofd dat ik mag bellen als het echt even niet lukt.Het weekend is super goed verlopen,ik heb alleen een keer moeten bellen omdat het even niet meer lukte.Ik had zo goed mijn best gedaan,dus kreeg ik een kadootje van de begeleidster.

 

Oktober 2012

 

Het word alweer een beetje drukker in mijn hoofd.Het saaie weer staat voor de deur en ik word er erg vervelend van.Ik moet op school ook eigenlijk iedere week een keertje met Femke mee voor mijn training,maar als ik daar aan denk word ik al boos.Ik wil dit echt niet meer en heb gevraagt voor een nieuw iemand.Ik vind Femke wel aardig,maar voor mij vind ik ze te lief en kinderlijk overkomen.Ik wil liever een ruiger iemand die meteen zegt wat ze denk.Dat ben ik ook gewend thuis.Ik hoef dat kinderlijke niet meer.Ik ben niet gek en al bijna 14 jaar.Gelukkig snappen ze mij en krijg ik na de herfstvakantie twee nieuwe begeleidsters en een nieuwe training,deze keer in een groepje met 2 jongens erbij.Ik heb er veel zin in.

HERFSTVAKANTIE,,,,,

We gaan naar Euro Disney om onze jaarkaarten te verlengen.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ik ben best een beetje zenuwachtig want daar is het dan Halloween,en dat vind ik wel eng.Bij aankomst zien we dat de Not so scary halloween niet doorgaat dit jaar,joepie gelukkig.Dus mezelf druk gemaakt om niks,en papa en mama voor niks met Femke dingen besproken hierover,hihihi.Het weekend was wel leuk,maar het telefoontje dat Sita ziek was vond ik wel erg.Sita is de hond van Anita en al erg oud.

Twee dagen later is Sita overleden,,,,love you lieve Sita  :-(

Na Disney staat er ook weer een Actionkids midweek te wachten voor me.Ik vind het weer spannend en weer maak ik me druk om het eten en het bellen.Het gaat deze keer ook veel minder goed.Ze hebben me in een huisje gezet met een meisje wat dezelfde problemen heeft als ik vorig jaar had.Dus voor mij is dit alles behalve goed.Ik raak hiervan in paniek en mijn gedachtes komen terug,dus voor mij gevoel ,,,,terug bij slecht.Gelukkig is het maar voor korte duur en trekken papa en mama mij door de zware dagen heen.Niemand heeft hier gelukkig iets van gemerkt,want ik wil niet dat ze me betuttelen.Ik moet sterk zijn,en hier tegen vechten.

Ik ga me op de Narren storten en doe even alles voor mijn dansen,dus geen tijd voor denken en dat is goed.Binnenkort hebben we ons eerste uittreden naar Het Fen.Krijgen we ook ons nieuwe pak,en ik ben heel zenuwachtig of de dans wel goed gaat,want er is eigenlijk geen een week dat de dans goed gaat en dat maakt me heel zenuwachtig en bang.Michelle danst dit jaar ook mee,dat vind ik super vet want die knalt door die dans heen als een gek  :-) .Jullie moeten eigenlijk eens een keertje komen kijken hoe goed ze is.3 November hebben we ons prinsenbal en mag iedereen komen kijken.We krijgen dan weer een nieuwe prins,maar ik ga prins Hub wel erg missen.Ik vond hem heel leuk.Ook krijgen we dan voor onze eigen vereniging ons nieuwe pak aan,en die zijn de mooiste van heel Helmond.

DUS VOOR IEDEREEN ,,,,,,,3 NOVEMBER ,, PRINSENBAL EKV DE NARREN,,

 

November 2012

 

Het is zover,het prinsenbal staat voor de deur.Ben best wel zenuwachtig voor de nieuwe prins.Ook begin ik weer te twijfelen of ik de dans wel kan onthouden.Op de avond zelf heb ik de dans nog een keer goed doorgenomen en zijn we aan de avond begonnen.Het was tijd voor de nieuwe prins...........Joepieeee PRINS ANGELO DN 1 STE

Ik was er heel blij mee en had al meteen zin in carnaval.

Op school gaat het allemaal wat slechter.Ik heb het idee dat ik helemaal niet begrepen word en de juf negeert me alleen maar.Ik merk gewoon dat ze mij niet mag,maar ik mag haar ook niet.Het loopt ook vaak uit de hand met als gevolg dat papa en mama naar school moeten komen.

 

 

December 2012

 

Het gaat op school steeds slechter terwijl het thuis juist zo goed gaat.Ik kan niet wachten tot het vakantie is,maar ja dat duurt nog even.Sinterklaasavond staat voor de deur en we gaan gezellig een filmpje kijken met wat lekkers erbij.Best wel jammer want kadootjes vind ik nog steeds heel leuk.Maar bij de Narren doen we surprise,dat word kei leuk want ik heb het lootje van Lisette getrokken,dus dat word een giga kunstgebit maken.

 

 

 

 

 

 

 

 

Het was een super leuke avond en hopelijk doen we dat volgend jaar weer.

Na een paar weken aangetrubbelt te hebben op school is het gelukkig kerst.Lekker naar Euro Disney en natuurlijk naar het Eftelinghotel waar ik me heerlijk thuis voel.Het was er weer geweldig en jammer dat het zo vlug weer voorbij is.

Ook de uittredens gaan goed en gezellig,maar ja dat kan ook niet anders met zo,n leuke prins.

Door de drukte van de maand en de trubbel op school slaap ik weer slecht.De mailtjes van mama vliegen op en neer naar school maar niks helpt.Hopen dat dit ooit veranderd,want zo is het echt niet leuk.Het is oud en nieuw,gezellig want er komen meer mensen bij ons dan normaal.Dus dat zal een late en drukke avond worden.

 

Januari 2013

 

Gelukkig nieuwjaar allemaal

Voor ons begint de dag al vroeg,zeker als je zo laat in bed ligt.We gaan mee doen aan de nieuwjaarsduik,brrr koud.Maar Jamie heeft het Prins Angelo belooft,dus ik doe ook mee.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Na de duik vlug naar huis om te douchen zodat we naar oma kunnen.Papa zet nog even vlug zuurkool  met spek op voor vanavond,want dat eten we ieder jaar op 1 januari.Nadat we bij oma waren geweest begon voor ons het grote drama.

We komen thuis,en terwijl we de deur open willen doen horen we Indy tegen de deur aan springen in paniek.Papa maakt vlug de deur open en we zagen helemaal niks meer.Het was helemaal zwart binnen.Papa was vergeten het spek uit te zetten,dus het huis stond helemaal vol rook en bijna op punt om vlam te pakken.We hebben heel veel geluk gehad zegt de verzekeringsagent want als we 10 minuten later waren geweest was alles weg geweest en ook mijn maatje Indy.

Mama heeft meteen Indy en mij buiten gezet,en papa en Jamie zijn het huis in gegaan om alles open te zetten en buiten te gooien.Je snapt wel,,,,eerst een koude nieuwjaarsduik en dan je hele huis alle ramen en deuren open met die lekkere temperatuur buiten.Dus de unoxmuts die we met de duik ophadden ,hadden we naderhand op met tv kijken.Bah wat hadden we het koud.Maar alles stonk ,,,,van kerstboom tot kerstkaarten,de muren,de vloerbedekking op de trap,de banken ,echt alles.Het was echt vreselijk,en ik hoop dat nooit meer mee te maken.

Gelukkig kwamen ze van Dolmans om alles te poetsen en te reinigen.Maar ja,daar werd het voor mijn niet beter mee.Er werden geurblokjes geplaats overal waar ik ontzettende hoofdpijn van kreeg.Die moest de geur ook wegnemen van de rook.En dat moest ook wel,want 11 dagen later zou ik mijn verjaardag houden.Dus een beetje paniek was er wel,want de stank bleef ondraaglijk.Na een weekje met deuren en ramen open te hebben geleeft en vele poetsen en wassen heb ik dan toch mijn verjaardag geviert.Kei gezellig met veel kadootjes.

Intussen gaat het op school heel slecht.Het gaat regelmatig verkeert tot erger.Toen knapte mn bommetje.Ik heb boos tegen een stoel aan geschopt en die kwam tegen de juf zn been aan.Niet mijn bedoeling maar ja.Gevolg.....ik mag niet meer in haar les en word iedere keer gedumpt in het zorglokaal.Iedere les die ik van haar heb kan ik in het zorglokaal doorbrengen.Dat is beter voor haar en beter voor mij word er gezegt.Mama en Papa zijn het daar niet mee eens en er komt een gesprek.Want ik voel me nu de boeman terwijl de juf ook genoeg fout heeft gedaan.Na het gesprek mag ik weer de klas in en is alles goed,,,,,,,,,dachten we.Mama gaat na het gesprek naar huis en vervolgens mag ik toch gewoon de klas niet in.Ik snap hier helemaal niks van.Net alles doorgesproken ,alles was goed en nu was alles wat we besproken hadden weg.Ik was helemaal in paniek en het liep vervolgens weer helemaal mis.Weer een gesprek op school,,,,nu met hopelijk een beter resultaat.

 

Februari 2013

 

Het verlossende woord is er eindelijk uit.Ik krijg geen eerlijke kans in de klas en er word besloten mij over te plaatsen naar een nieuwe klas met nieuwe mentor en kinderen.Dus een hele nieuwe kans.Super blij ben ik ermee.Nu gaat het heel goed en ik heb er ook weer echt zin in.

4 dagen Carnaval

Druk druk en nog eens druk,

We beginnen zoals gewoonlijk met het prinsenontbijt en er kwam de leukste nar 2013.De eerste carnavalsavond zat eraan te komen en is goed verlopen.Moe was ik wel en ook erg zenuwachtig voor de dag erna.We doen mee aan de optocht.Super leuk maar wel erg koud.Ook dat is mooi en leuk verlopen.De laatste twee dagen waren ook heel leuk,en het was ook heel druk in de zaal.De showdans was super gegaan en de lift die erin zat is geen een avond mislukt.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

De laatste avond is aangebroken.Het afscheid van Rowenna en natuurlijk Prins Angelo zou nu komen.Ik zag er erg tegenop,maar ja het hoort erbij.

Rowenna bedankt voor de fijne jaren.

Prins Angelo bedankt voor de fijne carnaval en het mooie kadootje met het afscheid.En succes met Deantje.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

De carnaval is achter de rug,en ik ga eens even een paar dagen rusten.Niks afspreken,alleen maar wat bank hangen.Want de slechte weken van school en de carnaval waren even teveel voor me.

TWEE WEKEN VERDER

Mama krijgt telefoon dat Deantje van  prins Angelo is overleden.Ik vind het zo erg voor Corina en ik besluit een mooi bloemstuk te maken met een beertje erin.Ik heb het zelf weg gebracht naar Corina thuis.Ook ben ik even een keertje naar Tamara geweest.Het gaat heel slecht met het slapen.Ik word weer voordurend verveelt in mijn slaapkamer.Mijn steentje die ik iedere keer meeneem naar Tamara is ook weer gereinigd en opnieuw ingezet,en dat helpt gelukkig goed.

Twee dagen na Deantje zn overlijden kreeg ik te horen dat Bep ook is overleden.Daar kan ik echt helemaal niks mee,want we krijgen te horen dat niemand van de familie mag komen om afscheid te nemen.Wij moeten maar zien hoe wij het verwerken.Ik ben dan wel sterk,maar ik vind het zo erg voor ome Rinus.Gelukkig mag ome Rinus alsnog toch naar de mis gaan.Maar ja ik vind het wel ontzettend raar dat wij niet mogen komen en mijn nichtjes en neefje,,,,dus de kinderen van ome Rinus ook niet.Het was toch de vriendin van ome Rinus ?????raar

 

 

Maart 2013

 

Ik heb veel drukte in mijn hoofd.En daar heeft de vorige week niet veel goeds aan gedaan.Eerst de begrafenis van kleine Dean en dan het verdriet voor Ome Rinus.Mijn hoofd zit vol,en ik krijg de ene na de andere paniek en woedeaanval.Ook beginnen de nieuwe trainingen en die zijn best spannend want er komen nieuwe dansmariekes bij die heel wat beter dansen dan ik.Want die zijn solo geweest en hebben al heel wat ervaring.Maar goed ,,,,dat is voor mij een reden om extra goed mijn best te gaan doen.Op school gaat het gelukkig wel heel goed.Ik vind het leuk en heb er iedere dag zin in.Ook mijn nieuwe mentors zijn echt heel leuk.

In de bus naar school is het een puinhoop.Ik word gek van de chauffeur en hoop zo erg dat Annemie snel beter is,want dat is samen met Adie de beste chauffeur die er bestaat.Nu heb ik een chauffeur die mij niet begrijpt en die altijd de andere voortrekt en mij de schuld geeft als er wat gebeurd in de bus..........Dus Annemie vlug beter worden :)

 

 

April 2013

 

Het gaat beter op school,maar soms loopt het nog wel eens uit de hand.De kinderen blijven gewoon uitdagen omdat ze weten dat ze mij ermee gek krijgen.Ik begin vervolgens te schreeuwen en te gooien.Dus ik heb het ten aller tijden toch weer gedaan.Thuis gaat het wel super op dit moment.We hebben wel ooit een kleine botsing,maar na wat praten gaat het weer.Ook heb ik thuis en in de weekenden weinig hoofdpijn,wat ik wel raar vind want na een schooldag ga ik kapot van de hoofdpijn.En dat zo bijna iedere dag.

 

TWEE WEKEN VERDER

 

Papa en mama hebben gesprek op school,,,,,,,de zoveelste.Het gaat steeds slechter op school ondanks de nieuwe klas waar ik in zit.Ik ben daar super ongelukkig en huil veel.Aan mijn mentor ligt het niet,want zei doet er echt alles aan om mijn dag goed te laten verlopen,maar op de een of andere manier beland ik toch weer in dat zorglokaal.Gek word ik in dat lokaal.De geur,de sfeer,het praten,bah.Voor mij werkt dat lokaal niet.Je zit er om rustig te worden in je hoofd,maar bij mij werkt het juist andersom.Aan het leren ligt het ook niet want ik doe super mijn best,maar ik blijf steeds achtervolgt worden door kinderen die mij uit de tent lokken.En dan moet ik rustig blijven en maar negeren.Mama zegt smorgens voor ik de deur uit ga......Nien,negeren he.Ja toedeloe,ik kan het echt niet meer.Het word steeds erger.Het begint met uitschelden,schoppen,eten en drinken naar me gooien.Ga lekker zelf negeren,maar ik niet meer.

Net voor de Meivakantie is dan ook het hoge woord eruit.Ik ga van school af.We gaan kijken naar een andere school.Want hier is het toch niet haalbaar voor mij.Wel met leren,maar het rennen van lokaal naar lokaal,van leraar naar leraar,andere klas,andere omgeving,drukte over de gangen.Ik kan het echt niet.En juf Marlous van de Taalbrug maar denken dat ik die prikkels makkelijk aan kan.Echt niet dus.Ik maak me gestrest en kwaad,dus als dan ook nog en kind komt vervelen.......ja fout.Dan gaat het mis in mijn hoofd.Dus ik loop de hele dag me in te houden en te gedragen en maar negeren totdat ik op het einde van de dag kapot ben en met hoofdpijn op de bank beland.En dat ben ik toch wel zat.Een cluster 2 school is gewoon echt te zwaar voor me.Sommige mensen vonden het ook al gek hoe ik dat volhield,ja niet dus.Gestoord word ik ervan.

Ik vind het wel heel erg dat ik mijn buschauffeur dadelijk niet meer heb na de grote vakantie.Nu is ze net een week terug van heeeeeel lang ziek zijn,en nou ga ik weg over een paar weken :'(

 

 

MEI 2013

Het is Meivakantie.Eindelijk rust van school.Ik ga met de Actionkids een week op vakantie zodat Jamie ongestoord kan leren voor haar examens.Een hele servivalweek met stoere en spannende dingen.Bergbeklimmen,lange routes fietsen door de bergen,van een kabelbaan tussen twee bergen 40 meter hoog,super.Het kan me niet vlug genoeg gaan.De zenuwen komen wel want een week zonder thuis en zonder Indy vind ik niet zo heel leuk.Maar ja,ik kan niet overal zijn :-)

Het was een superweek bij de Actionkids.We hebben veel gelachen,maar ik was ook veel bang.Beestjes en hoogtes,brrrr heb veel angsten moeten overwinnen.Maar ik heb het wel allemaal gedaan.Ook heb ik weer weinig tot geen hoofdpijn,dus dat gaat ook goed.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

VERDER IN MEI

Het is avondvierdaagse,ik heb er veel zin in maar het weer zit niet echt mee.De regent bijna alle dagen.Toch hebben we veel gelachen en redelijk goed door gelopen.Ook staat michelle zn bruiloft eraan te komen.Vind het heel spannend en ik heb er gelukkig wel vrij voor gekregen.Het was een hele leuke bruiloft en we waren op tijd in de kerk.Michelle en Gerard waren erg mooi en we mochten na de kerk gebak gaan eten in de zaal.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

TELEFOONTJE VAN DE KORENAER

We krijgen telefoon van de Korenaer dat we mogen komen kijken voor als mijn cluster vier goedgekeurd word.Voor mij hoeft het helemaal niet want ik wil niet van school af.De dagen die volgen huil ik veel en ben ik erg van slag.Ik kan niet omgaan met het idee dat ik van school ga en dat ik weer helemaal overnieuw moet beginnen,maar ja het moet.

Het is zover,we gaan kijken bij mijn nieuwe school.Wat mij meteen opvalt is dat het een kleine school is en alles is wit.Kale muren en alle klassen zijn precies hetzelfde,bluh.Ook word er gezegt dat er nog geen 50 kinderen op school zit.We zitten de hele dag in dezelfde klas en de leraar komt naar de klas toe en wij hoeven niet meer te rennen van klas naar klas.Ik ga dadelijk ook niet meer met de bus en zal moeten leren met de fiets te gaan.Het idee vind ik erg eng,zeker dadelijk als het donker word.

Er staat ook nog een gesprek bij de GGZ op agenda.Mama geeft aan dat ze het niet meer leuk vind zoals het gaat.Hun vallen alle drie af en ik hoef maar aan eten te ruiken en kom al aan in gewicht.Amanda(mijn nicht) heeft verteld dat er ook ander medicijnen zijn waar je niet van aankomt,maar die wel hetzelfde doen.Na het gesprek komt eruit dat ik ze mag gaan proberen.Moet eerst de ene afbouwen voor ik aan de andere mag beginnen.Er word mij verteld dat dit niet zonder gevolgen zal gaan.Ik zal er zeker wat van gaan merken.En dat klopt.Ik krijg veel hoofdpijn en ben voordurend misselijk.Mijn hongergevoel verdwijnt en ik heb bijna geen honger meer.Ook merk ik dat ik weer wat treuriger word,maar niet zo erg dat het gevaarlijk word.Ik heb gelukkig veel afleiding en kan lekker veel buiten spelen met mijn vriendin Lisa.Daar ben ik erg blij mee.Bij Lisa kan ik zijn zoals ik ben en dat houd mijn hoofd rustig want ik hoef er niet veel bij na te denken omdat lisa jonger is dan mij en ook hetzelfde leuk vind om te doen als ik.En niet net als andere kinderen van mijn leeftijd,want die denken al aan dingen waar ik echt van walg,bah vriendjes.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

samen met Lisa koekjes bakken

 

Juni 2013

 

De dagen gaan snel,voor mijn gevoel veel te snel,want ik wil niet van school.De Tomtraining loopt ten einde en de laatste dag gaan we papa zn broodjes bapou maken.Heb er erg veel zin in en hoop ook dat ze hetzelfde smaken als de broodjes van papa.Ze waren goed gelukt en erg lekker.Uit het gesprek bij Kentalis is ook gekomen dat ik het allemaal goed heb gedaan en voorlopig niet meer terug hoef,gelukkig.Ook zal Trudie voor de laatste keer komen thuis.Het gaat thuis erg goed en hebben haar hulp eigenlijk niet meer nodig.Dus alles aan hulp voor mij loopt een beetje ten einde,en kan ik dadelijk lekker genieten van mijn vakantie.Mijn medicijnen gaan ook goed,nog niet helemaal zoals het moet gaan,maar dat kan ook niet.Dat moet weer opgebouwd worden tot dat het goed voelt.Ik ben wel al 4 kilo kwijt in drie weken tijd.Kan je nagaan wat voor troep het eigenlijk is,maar ja ik kan niet zonder helaas.

VERDER IN JUNI

Er staan nog leuke dingen op de planning.Ik ga nog logeren bij de Actionkids.Ik ga met Lisa naar Phantasialand.En nog veel meer leuke dingen.

Helaas belt De Korenaer ook nog wat ik niet gehoopt had,,,,,,ik ben goedgekeurd voor cluster vier.

Dus nu is het voor de echt.Ik ga van school af :(

 

Inmiddels krijgt Jamie te horen dat ze geslaagt is voor school,kei goed gedaan.Ze komt twee keer op de radio en het hele huis is versiert.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Omdat we nog maar een week school hebben en mijn buschauffeur ziek is,ga ik bij haar thuis op bezoek met mijn afscheidskadootje.Ik vind het wel erg dat ik haar niet meer in de bus heb de laatste week,want zei is echt de liefste van alle chauffeurs.De laatste week op school word erg spannend en ook erg verdrietig denk ik.Ze hebben voor mij een dag geregeld met spelletjes en afscheid voor mij,dus dat zal wel janken worden.Maar aan het einde van die week gaan we naar Phantasialand,,,,,,,ik heb er zoooooo veeeeeel zin in :) 

we hebben een topdagje gehad in Phantasialand,en Lisa en ik hebben wat af gelachen.Super dagje ;)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Juli 2013

Ik ga een weekje met de Actionkids naar Duinrell.Het was een super leuke week maar helaas heel vlug om.

15 Juli Benidorm

We gaan op vakantie zoals afgesproken,dacht ik.Mooi niet dus,,,,,Een dag van te voren krijgen we te horen dat we niet met eigen auto op vakantie kunnen omdat die bij de garage moet blijven en niet op tijd af is,balen dus.

We zijn toch gewoon naar spanje kunnen gaan gelukkig.Het was er heel leuk,maar vooral ook echt heel erg warm.We hebben veel gewinkeld en elke dag gezwommen.Het eten was er heerlijk,maar de animatie was knudde.

 

Dag acht van Spanje.......zoals mama vertelde gebeurde......

Wij zouden dit jaar verschrikkelijk nieuws krijgen op vakantie,dat voelde ze.

En ja we kregen een mailtje.Mijn hartsvriendin is ernstig ziek en ligt in het ziekenhuis.Het spugen wat ze al weken deed,en ook toen wij naar Phantasialand gingen,deed ze nu wel heel erg veel.Ze hebben van allerlei testen gedaan en op een scan zagen ze dat ze een kwaadaardige hersentumor heeft.Mijn wereld storte echt even in en begon meteen te huilen.Mama heeft de mail huilend voor gelezen.Het ziet er niet goed uit allemaal en ze moet met spoed geopereerd worden.De laatste dagen spanje heb ik veel gehuild en kan er niet over uit waarom nou juist zei dat moet krijgen.Ik had twee vriendinnen.De ene laat me vrijwillig in de steek en komt nooit meer,zonder maar enige reden.En nou Lisa.Ik slaap slecht en volgens mama heb ik een hele nare nacht gehad.Mijn dekens lagen op de grond en mijn bed was naar de haaien,dus ik geloof het meteen.De dagen die volgden waren knudde.Veel huilen,vechten,en ik voel dat ik weer aan het denken ga raken.Dit heb ik meteen tegen mama verteld.Vele gesprekken hebben we gehad over Lisa.Ik moest erover praten de hele dag door.Mijn medicijnen merk ik nu dus,werken nog niet helemaal zoals het moet,dus dat moet ik vertellen de volgende keer bij de GGZ.

De dagen erna in Disney waren helemaal pet.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Het was wel kei gezellig,vooral met Angelo en Corina,maar Lisa spookt de hele dag door mijn hoofd.Ik praat er weer veel over en huil bij alles wat maar even tegen zit.Ik merk gewoon dat ik niet veel kan hebben.Ik hoop zo dat het goed komt,en ben bang voor de operatie die gaat komen.Dinsdag is het zover,dan word ze geopereerd.Gelukkig spreek ik haar nog via whatsup en wens haar veel succes en sterkte.Ik moet van mama afsluiten en slapen,maar weet ook dat als ik morgen wakker word,dat Lisa dan al op de operatietafel ligt.Super eng.

De operatie is achter de rug,en we houden de hele dag Lisa dr webblog bij.Ik lees dat ze heel lang slaapt die dag en nog niet wakker is geweest,och wat eng.Word wakker :(

Twee dagen later kreeg ik eindelijk bericht van haar mama.Lisa heeft het zwaar en slaapt heel veel.Ze kan haar lichaam niet goed gebruiken,vooral haar linker kant wil niet meer.Hopelijk komt dat terug,maar voor mij blijft ze mijn BFF.Ik zal haar nooit in de steek laten,wat er ook gebeurt.Ze zou mischien ook niks meer kunnen zien met een oog.Wat erg voor haar.Maar haar ogen zijn gespaart gebleven gelukkig :)

Ik heb van Lisa,s mama gehoord dat ik nog niet op bezoek kan komen,want dat kan ze nog niet aan.Ik denk de hele dag aan haar,maar heb afgesproken dat ik naar haar ga als ze thuis is.Ik weet niet hoelang dat gaat duren,maar hoop haar vlug te zien.Ik heb alvast een foto gekregen van Lisa na de operatie,maar die houd ik voor mezelf.Die mag niemand van mij zien,dat vind ik prive.

 

 Augustus 2013

 

Ik krijg eindelijk bericht dat ik toch naar Nijmegen ziekenhuis mag en dat ga ik ook zeker doen.Mama heeft vrij genomen van haar werk zodat we kunnen aanrijden.Ik ben heel zenuwachtig voor hetgeen wat me te wachten staat.Eindelijk aangekomen valt het voor mij best wel mee.Lisa heeft op het moment dat we binnen komen een dipje maar is alweer vlug vrolijk.

Een paar dagen later mag Lisa naar huis.En ik zit er dagelijks.We trainen veel in de hoop dat ze nog ooit uit de rolstoel komt.Ook moet ik me voorbereiden op mijn nieuwe school,waar ik nu helemaal geen zin in heb.Wat staat me daar te wachten.Alles weer nieuw,bluhh.Het is Dinsdag en we hebben een kennismakingsgesprek.Super leuke mentor krijg ik.Dus dat valt gelukkig mee.De dagen verder op school heb ik veel moeite met de veranderingen.Ook het fietsen naar school geeft wat problemen.

Later in de maand gaat het wel zijn gangetje met me.Mijn medicijnen doen zn werk en ik val goed af van de vorige medicijnen.Met Lisa gaat het  ook heel goed.Ze kan al lopen en haar linker arm doet nog niet wat het moet doen,maar ja dat komt mischien nog.We kunnen weer veel afspreken en ik zie haar weer iedere dag.Ook doen we veel oefeningen in de hoop dat ze weer helemaal de oude word.

 

 

 September 2013

 

Het gaat redelijk zn gangetje,alhoewel ik veel moet wennen op mijn nieuwe school.Ik heb het idee dat ik niet helemaal begrepen word.Ook zitten daar veel kinderen met losse handjes waar ik niet goed tegen kan.Het nadeel is dan dat ik terug sla of schop.En natuurlijk zijn hun zo stiekum dat de juf het niet ziet,en omdat ik meteen begin te schreeuwen en terug te schoppen,word dat wel gezien.Maar op die school is de regel,schoppen of slaan is meteen een dagje time out thuis.Dus nu moet ik leren om me maar te laten slaan en niet terug te slaan.Daar heb ik nogal moeite mee en dat gaat dus ook soms fout,met het gevolg dat ik een dagje vrij krijg :(

Thuis gaat het gelukkig wel heel goed.Ik speel veel met Lisa,en spreek regelmatig af om naar Corina te gaan.Kan ik daar ook lekker helpen in huis.Dat vind ik juist kei leuk,klussen in huis.En hun huis moet af,want Dean krijgt een zusje.Super spannend dus.Ook hebben we een nieuw buurmeisje gekregen.Ze heet Yara en wij gaan binnenkort op kraambezoek.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Lief he

 

We zijn deze maand ook weer een dagje naar Phantasialand geweest,deze keer zonder Lisa.Echt een dubbel gevoel,want ook zei had een gratis kaartje voor een tweede keer.Maar papa en mama vonden dat Lisa een leuke dag moest gaan doen met haar papa en mama.Het gaat volgens mij weer iets slechter met haar,want ze heeft alweer een keer gespuugt.En bij de vorige keren spugen vonden ze die vervelende tumor.Dus ik ben best wel benieuwd wat er in November uitkomt als ze weer onder de scan moet.

Met de trainingen gaat het wel steeds beter,gelukkig.Want over een paar weken hebben we weer ons prinsenbal.En de dans zit er echt nog niet goed in,en ik twijfel veel.De paniek slaat ook weer toe bij mij,want ik vind een prinsenbal echt verschrikkelijk.Alleen al de manier waarop vaak een prins bekend gemaakt word vind ik super eng.Hopelijk word er dit jaar een beetje rekening gehouden met enge maskers en zo.En ik hoop dat de nieuwe prins net zo leuk is als Angelo.Van mij mag hij het nog wel een jaar doen.

Ik heb ook echt zin in de carnaval,want Jamie en ik dansen dit jaar 11 jaar.En ik hoop nog heel lang te mogen dansen :)

 

 

Oktober 2013

 

Om mij een beetje op schema te houden,heeft mama besloten deze herfstvakantie niet naar Disney te gaan.Ik kan die druk daar niet af,en zeker niet in de herfst.Ik vind het daar doodeng met Halloween.Alle boze figuren lopen je achterna en alle heksen zijn dan in het park,bah.Papa gaat wel het huis gewoon versieren in Halloween,wat ik verschrikkelijk vind.Maar hun zijn van mening dat als ze iedere keer toegeven aan mijn angsten,het alleen maar erger word.Zo word voor mij iedere keer mijn grens verlegt.Daarom zijn we in de zomervakantie ook naar een ander hotel gegaan in Spanje,alleen maar zodat ik me niet ga hechten aan een bepaalde plaats,en op den duur nergens anders meer heen durf.Volgend jaar zomer zullen we dus wel weer ergens anders belanden,maar gelukkig wel met dezelfde bus en buschauffeurs,hihi.

In de Herfstvakantie ga ik wel een paar daagjes met de Actionkids weg.Super leuk,alleen vervelend dat ik daar helemaal strak op schema gehouden word.

ZO LAAT ETEN

ZO LAAT SLAPEN

ZO LAAT OPSTAAN

Echt alles op schema.Wel goed voor mij natuurlijk,want zo gebeurd er nooit niks onverwachts en weet ik alles ver van te voren zodat ik geen paniekaanval krijg.Dus eigenlijk wel super,alleen dat heel vroeg naar bed in mijn vakantie vind ik minder.En thuis hebben we altijd toastjes en chips op tafel en daar dus niet :(

 

Twee weken verder

Het was super leuk bij de Actionkids.We zijn naar Toverland geweest en wezen zwemmen.Met Halloween ga ik er ook naar toe.Dan gaan we nepwonden maken en pompoenen snijden.

 

Het is bijna prinsenbal en de zenuwen komen alweer.Ik vind de dans nog niet echt goed gaan,dus ik twijfel steeds.En iedere keer als de dans op het laatste moment veranderd,kan ik wel gek worden van de zenuwen.Dan kan ik echt in paniek raken. Ik hoop dat we dit jaar een leuke prins krijgen,,,de dans is in ieder geval wel kei mooi.Ik ben ook heel benieuwd naar de pakjes van de kleintjes.

 

 

November 2013

 

Het is zover.....

Klaar maken voor het prinsenbal.Ik ben behoorlijk zenuwachtig en hoop dat ik de dans niet vergeet.We moeten allemaal de vloer op omdat de nieuwe prins bekend gemaakt word.Raar,want normaal moeten we eerst aantreden.Dus ik snap er al helemaal niks van.In spanning staat iedereen te wachten,en dan begint de muziek.

Ik kan het niet geloven,,,,dit is het liedje wat bij ons iedere dag gedraait werd omdat papa dat zo mooi vond.Mooi niet dus,,,Ik heb dat nummer iedere dag moeten horen om aan het nummer te wennen voor als de nieuwe prins op komt.En dat was gelukt.Bij de eerste seconde wist ik het al,,,,,papa is die nieuwe prins.OOOO nee he,papa heeft altijd gezegt,als ik prins word komen er brasiliaanse danseressen.Dat zal toch niet.En jawel.....daar kwamen ook papa zn danseressen.Verder van de avond weet ik niet veel meer.Ik weet nog niet eens hoe ik mijn dans gedaan heb.Ik had alles gedacht,,,,maar papa???

Ik vind het nu wel super leuk,ondanks dat ik altijd heb geroepen dat papa geen prins mag worden.

 

 

Papas prinsbekendmaking

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

De dag na het prinsenbal nog een beetje in de war maar ik moest weer verder,maar nu voor Lisa.Ik heb mee gesponserd voor WALK FOR BRAINES en zou vandaag 8 km gaan lopen samen met Lisa en haar vader en moeder en familie en vrienden van hun.Zo in de hoop dat er veel geld komt om mensen met een hersentumor te kunnen helpen in de toekomst.En als ik dit voor mijn vriendin kan doen,doe ik dat.

Het was een leuke maar ook spannende tocht.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Verder deze maand gaat het redelijk normaal en op school komen betere tijden voor mij want ik mag eindelijk in een ander groepje.

 

December 2013

 

Lisa heeft vorige week haar MRI scan gehad en de uitslag is om te janken.Haar tumor groeit als een razende gek en doet alles wat hij niet mag doen.Ik vind het zo oneerlijk allemaal.Waarom mijn vriendinnetje.Over 2 maanden krijgt ze weer een MRI en aan de hand van die uitslag word ze hoogswaarschijnlijk toch bestraald.Die onzekerheid is voor mij slopend,maar ja.Ik laat haar nooit vallen,dat is zeker.

Ook dit jaar gaan we weer naar het Eftelinghotel.Ik heb er deze keer extra zin in omdat alle grote Dansmariekes over komen voor een dag.Dan gaan we de hele dag in de Efteling vertoeven en s,avonds gaan we eten in het hotel.Hoe gaaf is dat :)

Omdat we dit jaar ons 11 jarig jubileum hebben met dansen en papa ook nog prins is,leek ons dat een super goed idee.Ome John gaat de dansgarde ophalen smorgen zodat we met zn alle een gave dag kunnen hebben.En het was zeker een geslaagde dag,en ook nog de hele dag droog en volle zon.En omdat ze de hele dag regen voorspelt hadden,was het ook nog niet druk hihihi.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Verder verloopt mijn maandje goed.Op school gaat het beter en de weekenden is altijd dansen.

 

Januari 2014

 

De vakantie is weer voorbij en ik heb echt geen zin in school.De dagen verlopen moeizaam en heb veel hoofdpijn.

5 Januari is het dan eindelijk zover.Corina en Angelo zijn naar het ziekenhuis.Dean krijgt een zusje.Ze is heel klein en heel mooi,en haar naam is Fenna.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Jamie mag er meteen smorgen naar toe omdat zei peettante word.En ik mag er savonds naar toe.

12 Januari ben ik dan eindelijk jarig.Veel bezoek hebben we gehad en ik heel veel kadootjes.Het was super gezellig.Ook Jamie is binnenkort jarig en dan word het weer heel druk.Verder verloopt de rest van de maand ook druk met dansen,en actionkids tussendoor.Ook maak ik me best zorgen om Lisa,want zei moet eind deze maand haar scan.Ik hoop zo dat het goed komt.

Na de Carnaval ga ik even een paar weekjes uitrusten.Is wel nodig.

 

 

Februari 2014

 

We hebben heel veel uittredens en met mijn hoofdpijn is dat erg lastig.De hoofdpijn neemt andere vormen aan en komen bijna iedere dag.Zeg maar gerust iedere dag.Ik ben veel thuis van school en ook na school spreek ik steeds minder af.Ook met trainen merk ik dat ik zwakker op mn benen sta.De weekenden zijn voor mij ook erg zwaar.Omdat papa prins is hebben we na ieder uittreden eters,dus extra laat naar bed.Iedere keer word de frietpan aangezet en daar wil ik natuurlijk ook van mee snoepen.Maar de dag erna moet ik dan extra van mijn hoofdpijn genieten.Mama besluit het nog een paar weken aan te kijken en als het niet verbeterd met de hoofdpijn wil ze met mij na de carnaval naar de huisarts.De uittredens van deze maand gaan gewoon door en zijn heel gezellig.

Hier wat fotos van uittredens(erg gezellig)

 

.

 

 

 

 

 

 

 

Ook heeft papa als prins een paar mensen een huisbezoek gebracht en een onderscheiding gegeven.Hij is naar Lisa geweest en naar tante Nel.Ook is hij naar Francien geweest.

 

Bij Lisa

Bij tante Nel

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ook heeft papa meegedaan aan de fitste prins verkiezing.Hahaha hij was niet de fitste maar wel de liefste.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Maart 2014

 

CARNAVAL  JOEPIE

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

We beginnen de ochtend met het prinsenontbijt.Whoow wat een drukte en dan na te gaan dat er 15 mensen hadden afgebeld.Het was heel gezellig en Jamie en ik werden onderscheiden voor ons 11 jaar Dansmarieke.

Hier wat fotos van het prinsenontbijt.

 

Papas prinsenontbijt

.

.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

De Carnaval was heel gezellig maar ook heel laat en megavermoeiend.Ook hadden papa en mama voor Jamie en mijn jubileum een super verrassing voor thuis,waar wij kei blij mee waren.De laatste canavalsavond kregen wij van de prins ook nog een Dansgardebeeldje met onze naam erop en 11 jaar dansmarieke,hoe cool is dat.Wij zijn voor ons jubileum echt wel zo erg verwend,niet normaal.

Nu even mijn hoofdpijn die er nog steeds is en waar ik gek van word.Het word steeds erger.Soms was het voor mij ook heel zwaar om uit mijn bed te komen.

Omdat mijn hoofdpijn maar niet weg gaat heeft mama besloten om toch naar de huisarts te gaan na de carnaval

Hier nog even wat fotos van de carnaval.

 

 

Met de optocht

 

 

 

 

 

 

 

 

April 2014

 

We gaan naar de huisarts om te kijken waar mijn hoofdpijn vandaan komt.En voor we het weten hebben we al een verwijskaart te pakken voor de kinderarts.Ik moet via de kinderarts naar de Neuroloog.Maar omdat bij de Neuroloog 8 weken wachtlijst zit,moet ik via de Kinderarts zodat ik meteen aan de beurt ben.De Neurologische testen wijzen uit dat ik inderdaad aan het rommelen ben met mijn evenwicht.Ook mijn steken achter mijn linker oog is maar iets raars.Ik krijg een verwijzing voor een MRI om te kijken wat er in mijn hoofd afspeelt.Dit vind ik heel erg spannend omdat het precies zo ging bij Lisa.Ook mama is hier niet zo blij mee en kan niet omgaan met haar zenuwen.Papa vind het allemaal wel best.Hij wacht geduldig de uitslag af.

 

Het is zover.....Ons Herrijzingsbal.Papa mag nog een keer Prins zijn en zijn danseressen komen ook.En wij mogen onze showdans aan andere verenigingen laten zien.Het was een mega drukke en heel gezellige avond.Papa heeft als prins natuurlijk weer afgesloten met een klein kadootje voor de dansgarde,waar ik helaas niet van mag genieten omdat het een bord vol paaschocolade is.Ik mag namelijk geen chocolade tot na de MRI..Ook hadden Eric en Angelo een leuke verrassing aan het einde van de avond bij toen ze kwamen eten,, hihihi.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

PAPA,JE WAS EEN MEGACOOLE PRINS,XXX

 

Nu de dag van de MRI.Heel spannend allemaal en ik mag een cd meenemen voor de herrie.Ik heb weinig muziek gehoord,maar goed.Volgende week krijg ik de uitslag als ik met de Actionkids in de Ardennen zit.Mama moet toch gaan en moet Papa meenemen.Lisa heeft wel al de uitslag van haar MRI,die gewoon mega klote is.Het gaat slechter met haar en moet toch bestraald worden.

 

 Mei 2014

Ik ga met de Actionkids naar de Ardennen voor een weekje.Ik heb er ook veel zin in,maar hoop dat ik dit jaar minder kikkers en vieze beesten tegen kom.Ook heb ik weer zin in bergbeklimmen.Het is een leuke week,maar door de spanningen van mijn Mri uitslag heb ik regelmatig ruzie en stress.Papa heeft gebelt voor de uitslag.Ik heb een grote cycte achter in mijn hoofd.Aan de kant waar ik ook die steken heb achter mijn oog.Wat ze er verder mee gaan doen,weet ik niet.Dat hoor ik nog als ik terug kom.Na de uitslag ging het weer een beetje beter met mijn gedrag naar de andere toe.De spanningen was ik eenmaal kwijt.En ik heb voor mijn gevoel niks ernstigs.Het kan gewoon geoppereerd worden als het moet.Eind van deze maand moet ik mee naar het ziekenhuis om de cycte verder te bespreken.

Op school gaat het slecht met me.Niet met het leren,maar door de hoofdpijn ben ik veel thuis.ik kan de druk in de klas niet aan,en mag bijna iedere middag naar huis om te slapen.Als ik een paar uur gelegen heb,maak ik mijn huiswerk thuis verder.Maar leuk is het ook niet,want mama zegt dat als ik ziek naar huis ga,ik ook niet buiten mag die dag.Dus met het gevolg dat ik Lisa heel weinig zie.

Ik moet een keuze maken en besluit dan maar heel rustig apart in de klas verder te werken zodat ik toch Lisa kan zien.En dat gaat redelijk.Dan kan ik na school even liggen en daarna toch naar buiten.

Eind deze maand moet ik naar het ziekenhuis en krijg een gesprek met een Neuroloog.Spannend is het wel.Ik krijg te horen dat de cycte er al zit vanaf de geboorte en dat mijn hersenstam (of zoiets) naar de zeikant is gegroeit om plaats te maken voor de cycte.Ook zit de cycte helemaal in gekapselt.Zolang het niet groter word willen ze hem laten zitten,omdat hun van mening zijn dat daar alleen mijn duizeligheid vandaan komt,en niet mijn hoofdpijn.Er word mij aangeraden om ontspanningstherapie aan te gaan vragen en zo hopelijk de hoofdpijn te onderdrukken om weer normaal in mijn migrainepatroon te raken.Migraine is ook niet leuk,maar dat heb je wel eens,maar deze hoofdpijn heb ik 24/7 er daar word ik knetter gek van.

 

Juni 2014

 

Ik moet weer op controle komen bij de kinderarts en zei verteld mij het verlossende nieuws,,,,,,,ik mag weer chocolade en thee,en ook weer paracetamol,maar alleen bij ernstige hoofdpijn.Gelukkig maar,want ik word er ooit gek van.

Verder deze maand gebeurt er niks spannends.Ik weet dat ik toch een nieuwe juf krijg,en daar baal ik van.Dus hoofdpijn of niet,,,,,IK BLIJF OP SCHOOL.Ieder uur is er een dat ik nog kan genieten van dit schooljaar.

Mama heeft me ook verteld dat Euro Disney voor ons in de bouwvak zeker niet doorgaat.We zijn in Mei ernaar toe geweest en dat was een hel.In dat weekend heb ik Disney 6 uurtjes gezien over het hele weekend.Geen een achtbaan kon ik verdragen met mijn hoofd,dus dat word het niet in de zomervakantie.Wel jammer,maar niks aan te doen.

Verder in deze maand heb ik nog leuke dingen op school,zoals sportdag en schoolreisje.

 

 

Juli 2014

 

Nog een paar daagjes school en dan heb ik vakantie.Ik ga in de vakantie een weekje met de Actionkids weg,net als vorig jaar.Ik heb er heel veel zin in.

Ik ben met de Actionkids naar Walibi,Dolfinarium,ijsboerderij,een zwemparadijs en wezen uit eten.Het was heel leuk.

Verder deze maand gebeurd er niet veel spannends,alleen dat ik een paar kijkdagen heb bij mijn praktijkvakken voor volgend jaar.En ik ben er uit,ik ga de bouw in.Ook heb ik een kijkdag gehad in mijn nieuwe klas voor volgend jaar,om ook zo mijn nieuwe lerares te zien.Ze valt wel mee,maar eigenlijk wil ik gewoon mijn oude juf.

Mijn maandje verder verloopt rustig,met af en toe een hoofdpijnbui.

 

 

Augustus 2014

 

BENIDORM

Het is weer zover,inpakken ,de hond naar het pension ,want we gaan weer naar Benidorm.Hetzelfde hotel als vorig jaar.Ik heb er heel veel zin in.Een maal aangekomen in Benidorm is het heel warm.we kunnen niet te veel gaan wandelen deze vakantie omdat mama haar kuitspier heeft gescheurd,en ik vind dat eigenlijk niet zo heel erg dat we maar weinig weg kunnen.Zwemmen aan het hotel is voor mij al genoeg.Toch gaan we wat winkelen,maar voornamelijk zwemmen.Het is hier heel leuk en het annimatieteam van dit jaar is geweldig.Jamie heeft geregeld dat ze volgend jaar als de school er mee in gaat,naar het hotel gaat voor haar stage.Leuk voor haar,maar 4 maanden vind ik wel erg lang.Maar ze heeft me belooft dat we gaan Skype.En het is maar beter zo,want eigenlijk zou ze 4 maanden naar Italie gaan en dan zou ik haar helemaal niet zien,en nu kunnen we gewoon in de vakantie naar Benidorm en dat zien we haar toch.

Twee dagen voor we naar huis gingen was verschrikkelijk,ze hebben aan het zwembad,langs papa zijn hoofd onze tas gestolen met papa en mama zijn telefoon erin.En mijn bril zat er ook in.Ook mijn medicijnen en alle zonnebrandspullen waren weg.Een heel gedoe.Papa moest meteen naar Nederland bellen om de telefoons te blokkeren en naar de kamer rennen,omdat de kluissleutel ook in de tas zat,maar gelukkig waren ze daar niet geweest.Toen papa en mama naar het politiebureau gingen zijn Jamie en ik bij het hotel gebleven zodat ik gewoon verder kon zwemmen en er zo weinig mogelijk van mee zou krijgen.Ze waren gelukkig op tijd terug voor het eten en onze vakantie ging gewoon door.Wel waren we alle fotos kwijt,dus moesten we nog vlug de laatste 2 dagen wat fotos maken.Het was weer een fijne vakantie in Spanje.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Eenmaal thuis aangekomen zijn papa en mama de hond gaan halen en moesten ze naar de verzekering en naar Vodafone voor een andere telefoon.We hebben nu nog 2 weken vakantie,maar gaan niet veel meer doen.Ook het weer zit niet echt mee.Ik ben alweer een nieuwe bril gaan uitzoeken en ook mijn werkkleding en werkschoenen voor school zijn besteld.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

In mijn laatste vakantieweek ga ik een dagje mee met Lisa naar Essen voor haar bestraling.Ik ben erg benieuwd en wil wel eens zien hoe zoiets gaat.Dan weet ik ook waar ze over praat en wat ze dan mee maakt.

 

 

September 2014

 

Het gaat allemaal zijn gangetje,alleen ben ik niet zeker over mijn studiekeuze.Ik kom iedere dag thuis onder de stof en met de cement in mijn haren,gadver.Ik ben bang dat ik de verkeerde keuze heb gemaakt,ook voor mijn rug.Het is allemaal zo,n zwaar tillen,en dat doet mijn rug niet ten goede.Ik loop al vanaf juni bij de fyshio,maar dat wil maar niet vlotten,het lijkt zelfs erger te worden.Ik heb in Juni met de gym tegen een skippybal aan geschopt en voelde meteen hete steken in mijn rug.Heb een weekje rustig gedaan,maar het is nog steeds niet over.

Op school gaat het steeds vermoeider.Ik vind niks aan de praktijkvakken en dat  moet gaan veranderen.Volgende week hebben papa en mama een gesprek met de juf over mijn studiekeuze.Ik denk zelf dat ik dan maar ga kiezen voor Zorg en Welzijn.Is ook niet alles,maar ja,er blijft zo weinig over.School is gewoon helemaal niks.

In het weekend ben ik met de Actionkids weg geweest,super leuk maar weer steeds meer pijn in mijn rug.Ik werd ook weer misselijk.De fyshio is inmiddels gestopt omdat Mark denkt dat de pijn alleen maar erger word en hij er niks mee kan.Hij besluit een brief te schrijven naar de huisarts.Ik moet naar de huisarts toe voor mijn rug.Eenmaal nagekeken te zijn besluit de huisarts dat ik naar het ziekenhuis moet voor een foto.Zei wil uitsluiten dat ik niks ergs heb,een hernia of zo.

Zoals verwacht is er dus ook niks te zien op de foto.Met pijnstillers word ik weer naar huis gestuurd.

Een weekje verder......

Nu gaat het helemaal mis,ben op school en kan in eens mijn benen niet meer bewegen zonder hevige steken te krijgen.Ik heb maar besloten om me te laten vallen,want de pijn was inmens.Maar ja,geen goed plan,want overeind komen was er niet meer bij.Een half uurtje later had in Papa,Mama en de ambulance op school.Wat vond ik het eng zeg.Ik heb medicijnen gekregen tegen de pijn,zodat ik daarna overeind kon komen.Ik ben de auto in gezet en naar huis gebracht.Daar heb ik de hele avond gelegen.Toen ik naar bed wilde gaan,ging het goed mis.Ik wilde mijn pijnstillers pakken terwijl mama tegen mij stond te praten.Ik verstond haar niet meer en viel flauw.En binnen een uurtje lag ik op de eerste hulp.Mijn urine en bloeddruk waren niet goed,maar toch weer met zwaardere medicijnen naar huis.De dag erna moest ik naar het ziekenhuis in Eindhoven voor echo,bloed en andere onderzoeken.En voor ik het wist lag ik in Helmond in het ziekenhuis en mocht niet meer met mama naar huis.

Ik heb veel bezoek gekregen en ben kei veel verwend

 

 

 

In het ziekenhuis

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Het was echt mis in mijn rug,,,en moest wachten op een MRI.Een paar dagen erna was de uitslag er.Ik dacht net als met de foto,s er goed mee weg te komen,maar helaas.

Ik bleek een verborgen Laesie te hebben en als je dat verwaarloosd kan dat gevaarlijk zijn.Ik krijg te horen dat ik naar de gipskamer moet voor een corset en dat ik voorlopig niks meer mag.Alleen liggen en lopen,en zitten weinig tot niet.Nou met die woorden wilde ik geen minuut meer blijven en mocht naar huis als mijn infuus eruit was.Wat een balen,hoe moet dat met dansen en school.

Eenmaal thuis aangekomen zijn er voor mij wat dingen geregeld,zoals school en een tafel voor over de bank zodat ik liggend toch mijn huiswerk kan doen en kan eten.Ook mijn vriendin Lisa was er meteen en hielp mij met van alles.

Bah bah wat een balen zeg,daar lig ik dan.

 

 

 

 

 

 

 

Ik trubbel mijn maand verder en mag na die maand weer terug naar het ziekenhuis.Eindelijk,want ik heb weinig tijd tot het prinsenbal is.En ik wil onderhand weten waar ik aan toe ben,of ik nu wel of niet mag dansen.

 

 

Oktober 2014

Belangrijke dag,naar het ziekenhuis

Ik mag vandaag eindelijk naar het ziekenhuis,ben ook erg nerveus.

In het ziekenhuis word me verteld dat de chirurg samen met de professors de MRI nog eens bekeken hebben,en er word mij verteld dat ik voorlopig uitgedanst ben.Ik heb verder weing gehoord want ik was heel erg verdrietig en wilde naar huis.Ik heb blijkbaar een stressbreuk in mijn rug en dat duurt 3 maanden voor dat genezen is.Ik heb vanaf Juni met scheurtjes gelopen ,vandaar de pijn na het schoppen tegen die skippybal.En ik heb daarna gewoon door getraind en gelopen,ondanks dat het pijn deed.En op het moment dat ik me dus op school liet vallen omdat de steken ondraaglijk werden,was het dus foute boel en had ik die stressbreuk.

Stress wel ja,want hoe moet dit nu met het dansen.Ik ben heel verdrietig en huil veel.Heb nergens geen zin meer in,bah wat oneerlijk.En hoe moet dit nu met de nieuwe prins,dat kan ik toch niet maken.Ik voel me echt een loser nu.

Ook bij de Actionkids heeft mama alles af moeten zeggen.Ik mag alleen de weekenden die gepland stonden mee met de Actionkids.En gelukkig passen ze de activiteiten aan,zodat ik toch met mijn rug iets mee kan doen.

 

 

November 2014

 

Het is zover.Het prinsenbal staat voor de deur,en wat voel ik me ellendig.Ik mag echt niet mee dansen van het ziekenhuis,dat is te gevaarlijk voor mijn breuk.Zelfs niet met mijn spalk om,super oneerlijk.Vind het ook vervelend voor Mark,want mama zegt dat ze denkt dat hij prins word,en dat zal dan ook wel.Ik vind gewoon dat je hoort te dansen voor je nieuwe prins.

Het was een leuke avond,met inderdaad Prins Marcus.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

De rest van mijn maandje verloopt rustig.Ik ga al wat dagdelen naar school,wat wel nog best zwaar is.Dus de andere dagdelen lig ik thuis te rusten.Ook ben ik deze maand naar het kasteel geweest van sinterklaas.Ik blijf dat leuk vinden,wel om een speciale reden,maar die zeg ik lekker niet.Kijk maar naar de fotos.Knappe pietjes he,hihihi.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Verder in de maand ben ik alweer wat aan het trainen.Het mag wel niet,maar ik word gek van het stil zitten met die rot spalk.Het einde van mijn rusttijd naderd en ik wil perse dansen bij De Heipoort.Dus mijn paniek slaat toe.Ik ben in het ziekenhuis geweest en de chirurg raad mij af om al te gaan dansen.Eerst opbouwen met therapie zegt hij,maar hij weet niet dat ik al wat aan het trainen ben voorzichtig.Ik wil ook erg graag dansen bij De Heipoort.Eric word prins zegt mama,dus ik zet mijn jackpot in en ga er vol voor.Achteraf te vol,maar zonder spijt.Ik kan nou eenmaal niet half mijn been oppakken.Dus wat ik kan,dat geef ik.

 

December 2014

 

Een maand van therapie voor mijn rug,

vervelende uren op school omdat mijn juf al lang ziek is,

uittredens waar ik weer niet mag dansen omdat ik bij De Heipoort met mn eerste keer weer dansen mijn spieren heb verknald,

Maar ook een maand waarbij we weer iets ergs te horen krijgen.Mama verteld dat ze het idee heeft dat er iets ernstigs is met Wilco.En haar gevoel klopt.Wilco,,,,,de man van oma is ernstig ziek.Hij heeft kanker en het gaat allemaal heel snel,eng  snel..

Hij zal er ook niet bij zijn met mijn verjaardag,daar is hij te ziek voor.

Al deze drukte maakt mijn hoofd vol,en ik slaap weer slecht.Heb veel dromen en kom niet aan slapen toe,waardoor mijn hoofdpijn er ook weer vollop is.Gelukkig gaan we een paar daagjes weg.Even nergens aan denken en lekker genieten.

 

Mijn maandje verder verloopt een beetje stressie,maar dat kan ook niet anders.Ik heb voor mijn gevoel te veel aan mijn hoofd,en dan nog eens de feestdagen erbij.Dat word teveel.Dus veel ruzie thuis en stress.

Morgen nog Oud & Nieuw,dus voorlopig de laatste drukke dag.Januari,kom maar op.

 

Ik wil iedereen fijne feestdagen wensen en een goed en gezond 2015.

 

 

Januari 2015

 

Ik begin mijn maandje redelijk rustig.Heb hier en daar een uittreden waar ik mee dans,en dat gaat redelijk.Ik maak me wel al druk over mn toernooi wat komen gaat,en ik hoop natuurlijk te winnen,maar dat zal wel niet met mijn rug.Ik train veel in de sportschool en bij de revalidatietherapie.

Mij verjaardag staat voor de deur en zoals gewoonlijk bellen weer de meeste mensen af,wat bij Jamie nooit is.Ik word er kwaad van en vind het super oneerlijk.Ik heb wel leuke kadootjes gekregen en veel geld.

Mijn hoofd zit vol en er gebeuren teveel dingen waar ik niks mee kan,dus op school loopt het iedere dag uit op ruzie en loop ik gewoon naar huis.Ik weet dat dat de oplossing niet is,maar met stoelen gooien schiet al helemaal niet op dus dan maar,houdoe.

 

De telefoon gaat,mama aan de lijn,of ik even naar huis wil komen.Wilco is overleden ,en ik wil er meteen naar toe.Al is het maar voor oma.Maar papa verteld dat ze liever niet hebben dat ik kom,veel te eng.Ik snap er helemaal niks van en ben behoorlijk pissig.Ik ga naar bed en ben heel verdrietig.De dag erna moet je dus naar school,en dat kan bij mij dus niet.Mijn kop zit vol en dat knalt eruit op school.Heb tegen een tafel aangeschopt en moet naar huis,,,,,oke houdoe.Hier ook niet welkom,het zal allemaal wel.

De dagen verder verlopen heel zwaar en mama is de hele tijd bij mij.Ik voel me erg deprie en aan de kant gezet door iedereen.

 

Jamie jarig

Ja hoor ,huisje vol,helemaal vol.Zei ik toch :(

Britt blijft hier slapen want we hebben morgen vroeg in de kou de dansgardefotoshoot bij het kasteel.En omdat er nog geen fotos gemaakt zijn en het bijna carnaval is,moet dat gebeuren.

 

Onze fotoshoot

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Toernooi

Het is zover,het is de dag van het toernooi.Ik ben erg zenuwachtig,maar wel goed voorbereid.We zitten achter de schermen voor de laatste dingetjes en om op te warmen.Heel veel mensen zijn speciaal voor ons gekomen,dus mijn zenuwen gaan door mijn lijf.Wat nu als ik mijn been mis pak,of als ik omval.Wat als ik pijn aan mijn rug krijg.

En dan is het zover,we moeten dansen.De dans ging redelijk voor mijn gevoel,en omdat ik een keer mijn been mis pakte ,werd ik zo kwaad dat ik de rest goed moest doen,en heb me in de spagaat laten vallen.Einde dans en ik voelde meteen een branderige pijn in mijn boven been.Kon bijna niet meer overeind,maar heb het jurykomentaar wankelig afgewacht.Ze stonden ook meteen klaar van de EHBO om mij te helpen,en toen ze hoorde dat ik eigenlijk met spalk moest dansen omdat ik een rugbreuk heb gehad,werden ze helemaal stil.Ik verwacht van een beker niet veel en denk dat we zeker langs de prijzen vallen.

Dan is de prijsuitrijking,en tot mijn schrik zijn we nog steeds niet afgeroepen,dus we zijn zeker 3,2 ,of nee geen 1.Dat kan niet.De derde plaats is genoemd,huh geen Narren.De tweede  plaats word genoemt en dat waren geen Narren ,maar wel een hoop geschreeuw vanuit het publiek .Alles van De Narren sprong bijna tegen het plafond.Ik kon het niet geloven,,,,Eerste plaats,hoe kan dat nou.Wij zijn gewoon eerste.

En dan word de Toernooiwinnaar genoemd met de hoogst aantal punten van alle cattegorieen

------------SENIOREN EKV DE NARREN----------------

Ik word helemaal gek en de zaal ook.Volgens mij hangen De Narren nu inmiddels in de lamp,zo,n herrie en geschreeuw.En we krijgen toch een mega grote beker.

Op ons toernooi

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Het was dus een zeer geslaagde dag,wat ik echt niet had verwacht.

 

 

Februari 2015

 

Mijn dagen gaan somber voorbij en mama doet er alles aan om mij vrolijk te krijgen.We gaan mijn bekers na laten maken bij Allers,zodat ik ook de bekers heb,want deze moeten naar de verenigingskast.

Ik ben me een beetje aan het voorbereiden op de Carnaval en op het idee dat Jamie over een paar weken weg gaat voor een paar maanden.Dat idee maakt me helemaal gek.Ik wil helemaal niet dat ze gaat.Mama zegt dat ik dan extra verwend word,dus dat ik geen tijd heb om Jamie te missen.Maar het idee maakt me heel verdrietig.

Ook op school gaat het slecht,zelfs heel slecht.Ik word er niet goed van en wil het liefste thuis,,,,thuis op de bank met Indy en verder niks.

Dat is ook wat ik het meeste doe,bank hangen en knuffelen met Indy.Mijn hoofd maakt rare sprongen en ik word gek van het denken.Het gaat gewoon echt niet goed.Ik snap sommige mensen niet en al zeker niet de manier van hun doen en denken.Het maakt me moe en ik lig veel in bed.

Ik trubbel mijn maandje verder tot aan de Carnaval.De Carnaval was leuk ,maar voor mij ook heel vermoeiend.Zwaarder als normaal,maar dat kan ook niet anders .Ik slaap al heel 2015 slecht en er gebeuren dingen waar ik niet verder mee kan.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Dacht te hopen dat de laatste week van Februari rustig zou verlopen,maar nee.Ik kom thuis uit school,en zie meteen aan mama dat er iets is.Tante Nel is overleden,en dat terwijl ze de dag ervoor ernaar toe wilden gaan.Maar omdat Jamie te laat thuis was van zijn werk ,zouden ze vandaag gaan.En dat kan dus niet meer.Ook krijg ik te horen dat Kylo overleden is.Ik word helemaal gek en kan dit niet meer erbij hebben.Wat gebeurd er toch allemaal,is het nog niet genoeg zo.Ik vertel meteen tegen papa dat ik niet mee ga naar de begrafenis van tante Nel.Ik durf het niet aan.Mijn hoofd zit te vol en ik kan er al die huilende mensen niet bij hebben.

En ik besluit gewoon naar school te gaan die dag.Niet dat dat zo slim was,want daar gingen de stoelen weer ,en mama word gebeld dat ik toch maar naar huis kom.Het idee dat papa en mama daar zitten te huilen en ik op school zit maak me dol.Dus ook naar school gaan was geen goed plan.Ik moet zeggen dat deze weken mij geen goed doen,en zoals je dan familie moet ervaren,bah bah,word er misselijk van.Papa is niet eens gebeld,terwijl iedereen van de familie wist dat wij vaak bij tante Nel kwamen.

 

 

Maart 2015

 

 

Ik voel me ellendig.Ik bereid me weer voor voor mijn volgende danstoernooi,en wat denk je,,,,,alweer eerste en de kleintjes zijn deze keer ook eerste geworden,terwijl ze de vorige keer derde waren.Dus ook hun zijn mega vooruit gegaan.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ook spookt Regina al maanden door mijn hoofd.Ik wil haar zo graag spreken en ik vertel dat tegen papa en mama.Zei vinden het niet erg als ik Regina probeer te appen.Dus ze laten mij mn gang gaan.Ik vind het een beetje eng en besluit mijn eerst berichtje te sturen.Ik krijg niks terug,in ieder geval niet meteen.Na een dag krijg ik reactie.Helemaal blij ben ik.En papa en mama zien mij na een paar dagen appen veranderen.Ik voel me zo blij,en kan weer een beetje vrolijker de dag door.Ook op school heb ik na lange tijd een hele dag vol gemaakt,zonder ruzie of straf.

 

 

April 2015

 

Alles gaat zijn gangetje.Veel voorbereidingen voor Jamie zijn stage naar Benidorm,dus voor mij veel Actionkids.Ik kan daar niet tegen.Iedere keer die stress over Benidorm.Voor mij hoef het nog niet eens door te gaan.

Ook op school gaat het goed,de werk druk licht wel hoog omdat ik nog steeds aan het bij werken ben,van wat ik allemaal gemist heb in het begin van dit schooljaar.

We zijn bezig met een feestje organiseren voor Jamie,voor als ze weg gaat.Mama verteld tegen mij dat ik niks mag zeggen tegen Jamie en dat we haar op een of andere manier het huis uit moeten krijgen zodat papa en mama het huis op zn kop kunnen zetten.Dus dat word voor mij denken hoe we dat gaan doen,en ik moet zorgen dat ik mijn mond niet voorbij praat.

De rest van de maand loopt saai,

veel school,veel therapie voor mijn rug en veel stress,en weeeeer een crematie.Ik word er gek van.

 

 

Mei 2015

 

2 Mei Jamie,s feest

We hebben het eindelijk voor elkaar.Jamie gaat met mij mee naar de Primark,zodat ze thuis hun gang kunnen gaan.

Eenmaal thuis aangekomen is het hele huis omgebouwd tot feesttent.Ik weet dat dat nodig is,want ik weet hoeveel mensen er komen.

Het feest was mega gezellig,en gelukkig is er geen politie aan de deur geweest,want we hebben het nogal bont gemaakt met de karaokeset van Eric.Tot heel laat hebben we met zn alle gezongen en Jamie is erg verwend met kadootjes.

 

 

 

 

 

11 Mei

De dag is aangebroken dat Jamie weg gaat.Ik heb besloten om gewoon naar school te gaan om alle ellende tegen te gaan,omdat ik niet weet hoe ik me in Maarheeze ga gedragen.Ik vond het afscheid van Jamie heel erg en ben huilend op school gekomen.Mama is me smiddags van school gaan halen en omdat ik me goed heb gehouden op school zijn we naar de Mac geweest.

Het is stil en saai in huis,geen gekke streken van Jamie en zelfs de hond zit uren op de vensterbank,te kijken waar ze blijft.Nou kun je lang zitten Indy :(

Papa en mama storten zich op het huis en beginnen met klussen in de tuin.De vijver word veranderd en het is een zooi overal,bah bah.

Op school gaat het weer slechter omdat ik teveel werk heb en bang ben het niet te halen voor het einde van het jaar.

Ook mijn therapie gaat nog verder,wat word ik er maf van zeg.Iedere keer dat gezanik over die rug en mijn houding.

 

 

Juni 2015

 

Een maandje van school,dansen,weer die therapie en voorbereiden voor de avondvierdaagse.Een paar avonden lopen om mijn rug voor te bereiden op de vierdaagse.2 dgn ga ik mee,en heb het alweer vlug bekeken.Papa en mama gaan lopen en ik ga lekker naar Lisa,doei.

De avondvierdaagse was super leuk en ook met een hele natte dag.We hebben ons rot gelachen en na 8 km kwamen ze vertellen dat de avondvierdaagse was afgelast.Tja sta je dan,onder de brug met natte kleren en krijg je te horen dat je naar huis mag.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

De laatste dag was ook leuk,op de bloemenhulde na dan.Ik kreeg in de gaten dat wij de eerste waren van de 10 km die voorop liepen,dus je snapt wel,houdoe en bedankt en lopen.Ik wil als eerste binnen zijn.Maar door die tape op mn rug kon ik alleen met een rare pas lopen,want die tape trok aan alle kanten.Maar niks van aan getrokken en door gelopen.Ik zag de groep helemaal achteraan maar ben doorgelopen tot aan het veld.Het veld was nog leeg toen ik binnen kwam.Super gaaf was dat,als eerste binnen komen van de 10 km.

De bloemenintocht is minder,ik vind er niks aan om te zien hoe iedereen volgeladen word met kadootjes.Regina en Jos stonden ieder jaar voor ons langs de kant met bloemen en snoep.Corina en Frans en Anita staan er ook altijd,maar Anita had geen auto en Corina zit bij Jamie in Spanje.Dus daar loop ik dan door de helstraten van Helmond achter die herrieschoppers van de drumband.Mogen ze van mij afschaffen,bah.Van Louise hadden we wel een super mooi tasje gekregen met van alles erin.Alle kinderen hadden er een gekregen en mama had ook voor alle kinderen een leuk tasje gemaakt en voor Anita een grapje opgespeld voor de goede zorgen en het mega vele eten bij de post.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Verder deze maand verloopt trubbelig met veel klussen in huis,rommel en drukte aan mijn hoofd.Ik ga verschillende dagen mee met de Actionkids zodat papa en mama verder kunnen in huis.Ook had ik Lisa,s verjaardag nog.Super leuke en het was best laat geworden.

Verder deze maand heb ik het heel rustig aan gedaan en ben ik iedere dag vroeg naar bed gegaan.Ik ben zo moe en lig iedere nacht wakker.Het idee dat ik weer bijna een nieuwe juf krijg,sloopt me.Mama denkt dat ik mn eigen juf krijg of de juf van vorig jaar,en ja hoor ze heeft weer gelijk.Ik krijg de juf van vorig jaar.Maar ja,alles beter dan een helemaal nieuwe juf.

 

Juli 2015

 

Mijn schooltijd loopt bijna ten einde en de dagen gaan moeizaam.Ik huil veel op school,maar gelukkig begrijpt mijn juf het wel.

Ik heb een MRI gehad voor mijn rug omdat ik weer pijn kreeg bij mijn breukplek,maar gelukkig is alles goed.De breuk is weg en er zit geen vocht meer.De arts heeft zelfs gezegt dat ik weer rustig aan mag dansen,hihi hij moest eens weten dat ik allang weer dans,pijn of geen pijn.

Nog een paar weken en dan zie ik Jamie weer.Ik heb er erg veel zin in.Ze stuurt af en toe hele leuke snaps,dus dan zie ik haar ook weer even.Ook heeft ze iemand het liedje geleerd die Britt heeft gezongen op Jamie,s afscheidsfeest.Hihi lachen.

En dat doen ze dan ook nog :)

Jamie in Benidorm

 

 

 

 

Augustus 2015

 

Eindelijk is het zover,we gaan naar Jamie.Mijn school is klaar en ik heb vakantie,dus bus,,,kom maar op.We zitten in de bus en zie dat mama heel zenuwachtig is,dus het word tijd dat we er zijn.

De dag daarna zijn we er eindelijk,en natuurlijk veel janken :)

We hebben 2 weken om leuke dingen te doen met Jamie en te genieten van onze vakantie.Het was een super vakantie en Jamie heeft hele leuke collegas.Ook zijn de shows mega leuk en de grote show Mamma Mia is geweldig.

 

Ik met Jamie,s team

Jamie in Mamma Mia

De dag dat we naar huis gaan is aangebroken,maar het is goed.We weten dat Jamie volgende maand naar huis komt.

 

 

September     2015

 

Het is weer school,en het gaat redelijk goed.Het word een spannende week want Jamie komt deze week thuis.Ook hebben we dat weekend feest voor papa en mamas verjaardag.Er komen heel veel mensen en Marco heeft de muziekinstallatie bij ons gezet,dus dak eraf hihi.

Mijn maandje verder verloopt rustig met veel trainen voor het prinsenbal.

Bij de Actionkids gaat het niet zo geweldig,ik merk er teveel stress op dit moment,dus vaak loopt het spaak.Ook ga ik een tijdje niet meer mee op weekend.

 

 

Oktober 2015

 

Het gaat redelijk met me,ben veel moe en heb weer weinig puf.Maar het zal zoals mama verteld wel aan de blaadjes komen,die vallen.Altijd in deze tijd gaat het minder.Huil weer veel en ben ontzettend moe.Geen zin in school,geen zin in trainen,kortom geen zin in alles.Een maandje met veel vallen en weer opstaan :(

 

 

November 2015

Overal loopt het mis en ik kan  er niet meer erbij hebben.Op school loopt het niet lekker.Ik zit heel erg over mijn toekomst in.Wat moet ik toch doen als ik dadelijk van deze opleiding af kom,,,,IK WEET HET NIET.

De dag van het heltelefoontje.......

Ik word wakker en hoor aan mama dat het geen normale dag word van opstaan en naar school gaan.Mama komt huilend op mijn kamer met de melding dat Ome Rinus is overleden,zomaar in zijn slaap.Waarom,dat kan toch niet.Maar al gauw zie ik dat het echt serieus is.Mama en papa gaan naar het huis van ome Rinus,en Jamie en ik blijven thuis.Oma is uit bed gebeld om naar mij te komen,want ik wil niet alleen zijn.

Ik ben smiddag wel naar ome Rinus gegaan omdat ik hem perse wilde zien.Het is mijn Peetoom.En mijn peettante niet meer zien en nou ook nog mijn peetoom kwijt,dat trek ik niet.Ik ben er kapot van.

Ik ben heel blij dat ik overal over ben ingelicht,wat er die week ging gebeuren.Ik ben ook iedere avond naar ome Rinus geweest,tot de dag dat het niet meer kon.Jamie,Nienke en ik hebben ome Rinus door het crematorium begeleid,toen de mensen in de zaal zaten.Piet,Angela,ome John,papa en mama liepen achter de kist.Er zaten gelukkig heel veel mensen,maar voor mij miste er eentje,waar ik zo op had gehoopt.

Verder verloopt mijn maandje in een roes,waarin een prinsenbal verstopt zat met Prinses Louise,en vele uittredens waar mijn hoofd niet naar stond.

 

 

December 2015

 

Patricia komt uit Vallencia en komt met ons mee pieten.Het was super leuk,en zei wist helemaal niet wat sinterklaas inhield.Dus ook voor haar was het best spannend.Ook zijn we dat weekend naar Phantasialand geweest.Het was super gezellig.

Hier een paar fotos

Verder deze maand hebben we veel trainen voor de showdans,uittredens en toernooi.ook op school heb ik het druk omdat ik in mijn examenjaar zit.

Het is einde van de maand en we gaan naar het Eftelinghotel,voor het 15e jaar.Super spannend want we krijgen dit jaar een verrassing aangeboden door de maneger van het Eftelinghotel.Ik hoop een nacht extra of mischien wel een themakamer.En dat laatste was waar.We kregen de Pardoessuite en er stond een groot kadoo op de kamer met een brief erbij speciaal voor ons.

Het was een mega mooie kamer met een magische boekenkast.Alle boeken maakte geluid of speelde een verhaal af.De grote slaapkamer had een sterrenhemel boven het bed,en de vitrinekasten hadden geheime knoppen met geluid en licht.

 

Hier een paar fotos van het Eftelinghotel

Verder loopt mijn feestmaandje rustig af met een gezellig oud en nieuw.Net als anders ,huisje vol,veel eten en laat naar bed.

 

DE BESTE WENSEN ALLEMAAL VOOR 2016 MET HOPELIJK WEINIG ELLENDIGE DINGEN

 

 

Januari 2016

 

Mijn maandje begint rustig,met gewoon naar school,trainen,Actionkids en uittredens.Dus gewoon de standaard dingen die ik in Januari altijd heb.

Ik merk met mijn trainen dat ik steeds meer pijn krijg aan mijn knie en besluit naar de huisarts te gaan.Ik heb 3 aanhechtingspezen flink ontstoken en mag voorlopig even niet dansen.Dat kan dus niet,want ik heb aan het einde van de maand een heel belangrijk toernooi waar we moeten dansen omdat we daar vorig jaar eerste zijn geworden.Ik moet met mijn knie naar de therapie en vermeld erbij dat ik binnen 2 weken genezen moet zijn in verband met dat toernooi.Hij beloofd mij op te lappen zodat ik dat toernooi 3 minuten kan knallen.Niet dat het dan daarna genezen is,maar wel dat ik 3 minuten zo pijnloos mogelijk kan knallen,en de rest zien we daarna wel.

 

Papa is vannacht gebeld of hij naar het ziekenhuis wil komen,en geloof het of niet.Weer een sterfgeval in de familie,de tante van papa.Ik word er erg gek van en wil liever niet mee naar de uitvaart,maar mama en papa zeggen dat er ook ooit dingen in het leven gebeuren waar je niks aan kan doen en waar je dan gewoon heen moet,helaas.Wat een verdrietige toestand weer,bah.Ik hoop dat dat voorlopig de laatste is,want ik heb het zo langzamer hand wel gehad.

 

Volgende week is Jamie jarig,,,ben weer eens benieuwd wie er allemaal komen.Net als vorig jaar waren er op mijn verjaardag weinig mensen.Heel veel afbellers of gewoon mensen die niks lieten weten en gewoon niet kwamen.Zal met Jamie wel weer niet zijn,dan zit het huis stamp vol,,,ieder jaar maar weer :(

 

Ik heb dit weekend gedanst bij de Olietrappers,ondanks mijn pijn aan mijn knie en mijn niet mogen dansen.Ik dacht,dat is een mooie generale repetitie.En dat was het ook.Het ging mega goed en je kunt zien dat het extra trainen ,ook met Louisa dik en dubbel beloond werd.Als we volgende week zo dansen op dat toernooi,zit dat wel goed.Heb er heel veel zin in,maar ben ontzettend zenuwachtig,dus mama heeft mijn spraytje alweer gekocht.Dat helpt heel goed tegen mijn zenuwen.

 

 

 

 februari 2016

 

Het is carnaval en ik heb er zin in,ondanks mn pijn aan mn knie.Maar waar ik al die tijd niet over gepraat heb is mijn rug.Ben in Januari van de trap gevallen en de week erna begon ik pijn te krijgen aan mijn rug,op de plaats van mijn oude breuk.Ik heb het mama maar verteld want ik ben steeds meer thuis uit school omdat ik het niet vol houd.Mama heeft de therapeut gebeld en we konden meteen komen.Ze heeft naar mijn rug gekeken en na dat ze mijn gegevens erbij pakte stopte ze meteen.Ze zei dat ik eerst maar eens naar het ziekenhuis moest,want ze had geen zin om in een nieuwe breuk te porren.Maar aangezien ik pas na de carnaval naar het ziekenhuis moet,heb ik nu dus een probleem.Dus paracetamol en gas erop met carnaval.Het is pijnlijk,maar het moet maar.Vooral na het liften in de showdans word ik even niet vrolijk. 

Ik heb ondanks de pijn een super carnaval gehad.Ook hebben we weer toernooien gedanst waarbij we met de garde 2e werden en met de show 1ste.En ik moet zeggen,de garde eindigen op de 2e plaats was echt niet eerlijk,maar ja,vriendjespolitiek noemen ze dat.

De carnaval is achter de rug en heb een paar dagen om te rusten.Heb ik ook echt nodig,en vooral met mijn rug.Want ik heb nog een toernooi te gaan.

De dag van het ziekenhuis staat dan eindelijk voor de deur,ben ook heel benieuwd.We worden uit voorzorg eerst naar de rontgen gestuurd om fotos te maken.Ik denk dat dat niet nodig is,maar goed.De fotos zijn gemaakt en we moeten naar de arts.Hij vraagt mij enkele dingen en zegt erbij dat hij niet aan mijn rug zal komen.Ik zeg ook nog mooi,ow dat mag wel,als je maar niet op deze plaats drukt,want daar doet het pijn.Waarop de arts zegt,nou ik zal er de fotos eerst maar eens bij pakken.En toen wisten we helaas al bijna genoeg.

En ja hoor,weer een breuk.En deze keer niet de L3,maar op de L2.

OMG gewoon op een nieuwe plek.Ook kon hij zien dat het scheurtje al weer aan het helen was,dus toch op gelopen met die trapval van Januari.Geen wonder dat ik met het liften in de showdans zo,n pijn had.Dus balen nu,en jawel ik weet zeker dat mama me nu weer gaat behandelen als een ei.En ja hoor ,het eerste wat ze zei toen we buiten kwamen,geen toernooi meid.Hahahah dat denk ik toch van wel.De breuk zit er al vanaf Januari en daar heb ik ook gewoon mee gedanst zonder dat we het wisten.Mama heeft zolang op me in gepraat dat ik geen garde dans,want dat is te riskant met de lenigheid en de sprongen in de dans.De show doe ik wel,dat is maar 8 tellen liften en tanden bijten.

 

 

Maart 2016

 

Ik ben veel boos en teleurgesteld dat ik geen garde mag dansen.Dus ik ga extra geven met de show.

Op school gaat het ook niet zo lekker.Ben veel thuis met mijn rug,terwijl ik dat nu niet kan gebruiken omdat ik in mijn examenjaar zit.Maar ik kan niet anders,de hele dag zitten hou ik gewoon echt niet vol.

De dag van het laatste toernooi is aangebroken en ik ben nog nooit zo zenuwachtig geweest.De garde groep staat op het podium en bij mij slaat de paniek toe en begin ook meteen te huilen.Daar staan ze dan,samen met Michelle die in mijn plaats danst.Maar goed ,ik ga me extra in zetten voor de showdans.

Garde zijn ze weer 2e geworden,niet normaal zeg,wat een boutzooi,sorrie dat ik dat zo zeg.Ze hadden geen fouten en een vele moeilijkere dans dan degene die 1ste werden.Met de show werden we wel 1ste,dat kon ook niet anders.Daar kon de jury echt niet onderuit.

Nu is het seizoen bijna afgelopen,alleen het Herreizingsbal nog,maar daar mag ik toch niet mee dansen van mama.Ik ben allang blij dat ik het laatste toernooi mee mocht doen.Dus voor mij is het seizoen klaar,en krijg ik nu de tijd om me te richten op mijn rug.Ik krijg deze maand een botscan en die moet uitwijzen of het echt foute boel is met mijn botten en of ik moet stoppen na 13 jaar dansen.Ik ben voor deze uitslag nog nooit zo bang geweest.

De botscan heb ik inmiddels gehad en ik krijg vandaag de uitslag.Met een bonkend hart zit ik in het ziekenhuis en hoop dat ze me opnemen,zo,n pijn heb ik.Ik kan nog niet meer liggen,en zitten kon ik al niet meer.Ook heb ik deze week al de nodige pijstillers gehad.Van Diclofinac,Naproxen,tot nu de Tramadol samen met 1000 mg Paracetamol.Ze werken totaal niet.Ben zo haai als een papagaai,maar doen niks aan de pijn.

Ik ben aan de beurt en ga bij de arts naar binnen voor de uitslag,als een bang vogeltje.

De uitslag is goed,whoow gelukkig.Ik mag doorgaan met dansen ,maar moet eerst een paar weken rust en therapie om mijn weke delen aan te sterken.Dat zal ik ook zeker doen.

 

Het is Pasen en Fenna komt gezellig bij ons slapen en paaseitjes zoeken.De Pasen met Fenna was super.Ik verheug me al op het weekendje Disney met Fenna.

 

 

April 2016

 

Mijn maandje verloopt trubbelig.Veel regelen voor mijn nieuwe werk en mijn laatste weekjes school.Ik zie er erg tegen op,omdat ik niet van school af wil.Ik heb het idee dat ik dan te vlug volwassen moet worden.In een keer volle dagen werken,pfff.

Ook is deze maand mijn maatje jarig en zijn einddatum komt erg snel in zicht.Hij is al 14,en de meeste hondjes worden hooguit 16 of zo.Ik moet er niet aan denken dat hij mij ooit gaat verlaten :(

Ik ben me aan het voorbereiden op mijn laatste examentoetsen,en weet niet hoe ik het aan moet pakken.Alles wat ik leer blijft niet zitten en ik weet niet wat ik eraan moet doen.Ook droom ik weer veel en neem al mijn dingen die ik overdag mee maak,mee naar mn bed.En ik kan maar geen rust aan mijn hoofd krijgen.

 

 

Mei 2016

 

Een drukke maand met veel stomme en ook fijne dingen.

Ik moet weer eens getest worden,alweer.Ik word er doodmoe van.Ze gaan met een andere arts kijken of ik wel of niet naar mijn werk moet gaan fietsen.Het is iets verder dan 7 km,en dat gaat hem echt niet worden.Ik ben nog nooit zo ver alleen van huis durven fietsen,dus nou ook niet,zelfs niet als daar mijn werk vanaf hangt.Ik moet dan heel de weg langs het kanaal,,,,,moet er niet aan denken.En dan zal je zien dat het daar stikt van de eenden en ganzen,nee dank je wel.Ze hebben me een uur lang getest met 2 mensen.Tjonge jonge,van kamer naar kamer word ik gestuurd.Ze willen me laten proberen met begeleiding te laten fietsen,,,,das mooi zegt ons mam,dan hoop ik niet dat ze beesten of insecten tegen komt,want dan zal die begeleider hard moeten trappen.En inderdaad ,als ik zoiets tegen kom,ben ik weg.

Dus dat ging van de baan en nu heb ik taxivergoeding tot September,en daarna kunnen we weer gewoon van voren af aan door de mangel.Word je toch niet vrolijk van.Alsof ik dan wel druf,pffff.

 

Eindelijk is het dan zover,het weekend waar ik zolang naar verlangt heb.Met Fenna naar Disney.Wat hebben we genoten zeg,en wat kan die kleine meid lief en geduldig zijn,beter dan ik hihih.Ze vond alles super leuk,en de vuurwerkshow vond ze geweldig.We hadden heel warm weer,en geen druppel regen.Dus alles zat mee,gelukkig.

Ik hoop dat we dat weekend nog een keertje over doen.

Verder deze maand loopt voor mij weer wat stroever.We hebbn de avondvierdaagse gehad en met mijn rug was het wel een beetje afzien.

 

 

Juni 2016

 

Onzekere maand voor mij waar de meeste mensen toch geen drol van snappen.

Ik kan gewoon niet omgaan met onzekerheid.Onzekerheid en de touwtjes niet in handen hebben maken mij erg angstig.

Soms zou ik echt willen dat familie en vrienden een keertje speciaal voor mij naar een MCDD bijeenkomst zouden willen gaan om zo er achter te komen hoe ik in elkaar zit.Je ziet dan wel niks aan mij,maar van binnen,,,,,je moest eens weten.

Ik snap mijn eigen mensen om mij heen niet meer.Waar zijn ze toch mee bezig,en waarom vinden zei het gek dat ik moeite heb met al die maffe veranderingen.Ik word er simpel van.

Ja ik ben 17,en ja ik snap geen hout van jullie.En leer mij en mijn mening aljeblieft te begrijpen :(

 

 

 

We hebben een familieweekend gehad,waar ik erg tegenop zag.Veel dingen die ik niet begrijp en mensen die ik niet ken,dus ik kan er niks mee.Sommige mensen snap ik gewoon niet,of niet meer.Ik ga er dan ook niet te lang over na denken,want dan word ik er dood ongelukkig van.Dus ik laat het maar zoals het is,en negeer de boel.Het was een leuke dag,met op de snelweg ontbijten met zn alle.Een leuk spel in de middag,en BBQ op het einde van de avond.Ik moet zeggen dat de dag me erg mee is gevallen en wel leuk was.Ik heb me goed door de dag gesleept,en weer een hoop overwonnen voor mezelf.

Verder deze maand gaat spannend.Mijn eerste werkdag was wel leuk,maar mega zwaar.En ik kan alleen maar hopen dat ik een contract krijg.

Ook staat Jamie z,n koffer al weer beneden omdat ze bijna naar Spanje gaat ,en weer voor lang :(

Maar het word ook weer leuk,want ze krijgt een super gave rol in de musical Grease.Dus ik kan niet wachten om dat te zien.

 

 

Juli 2016

 

Het gaat goed op mn werk,maar volgens mij niet helemaal goed.Ik krijg steeds meer last van mijn handen en polsen.Maar omdat ik zo graag een contract wil zeur ik niet en werk door,en op dit moment al met paracetamol.Ik weet niet wat het is,maar savonds hou ik het niet van de pijn.

Vannacht was het dan zover,,,,voor ik het wist stond ik schreeuwend aan mamas bed.Ik hou het niet van de pijn en voel mijn vingers niet meer.Mama heeft smorgens de huisarts gebeld en zei denkt dat ik carpaal tunnel syndroom heb,en moest meteen naar het ziekenhuis voor een nacht spalk.En verder rust en medicatie.Medicatie mooi,maar rust heb ik geen tijd voor.Ik werk en wil perse een contract.

2 dagen later,ja hoor,snachts schreeuwen van de pijn,maar nu aan mijn andere hand.Mama geloofde het eerst niet,maar toch maar naar de huisarts,en ja hoor,door naar het ziekenhuis voor een nacht spalk.Ik besloot niks op mijn werk te zeggen van die tweede kant.Ik denk 2 weken werken nog en dan heb ik vakantie.Maar de pijn is zo ondraaglijk dat ik niet anders kan dan het maar te vertellen.

Inmiddels ook een verwijskaart gekregen voor het ziekenhuis om mijn polsen door te laten meten om zo te zien of ik wel echt carpaal heb.En ja hoor.En operaties staan gepland.Had nog zo gehoopt dat ze me zouden opereren voor de vakantie,maar nee dat kon niet.Dus ook mijn contract werd opgeschoven.Ik baalde ontzettend,maar snap het wel.

Verder mijn maandje verloopt saai en veel pijn.Zit de hele dag maar op de bank en heb niks te doen.En ik hoop dat we vlug naar Jamie gaan,want daar verheug ik me erg op.

 

 

Augustus 2016

 

 

 

Joepie we gaan naar Jamie.Dat vind ik super leuk want die heb ik al weer een paar weken niet gezien.En ik ben ook zo benieuwd naar de musical waar zei de hoofdrol in heeft.De busreis verloopt iets stroever dan normaal want ik lig langs mama te slapen en zei krijgt natuurlijk iedere keer die spalken van mij in haar gezicht als ik me omdraai.

Eenmaal aangekomen in Benidorm zie ik eindelijk Jamie en Patri weer.Die andere mensen ken ik nog niet omdat die er vorig jaar niet waren.Het was een super fijne vakantie en we hebben veel gedaan.Het was dit jaar erg warm.Ook de shows waren weer super en de musical Grease ook.Het is toch wel mooi mijn zus die daar staat :)

Na Benidorm zijn we nog een paar dagen naar Disney geweest voor mijn eindfeest van school te vieren.Daar was het belachelijk warm.We hebben alle dagen 36 graden of meer gehad.Zelfs een dag 40 graden.Nou dan is het afzien.Maar het was wel super leuk.

De vakantie is voorbij en ik kan me gaan voorbereiden op mijn operatie.Ben ergens wel blij,want ik word gek van die hete spalken.Maar bang ben ik ook best wel.Ze gaan toch mooi wel in mijn pols liggen snijden.Ik heb het daar niet op,brrr.

 

 

September 2016

 

De dag van de operatie is daar en ik ben echt wel bang.Heb ik nog nooit zo erg gehad als nu.De operatie is goed verlopen en ik mag naar huis.Ik heb de hele dag bezoek gehad,van smiddags tot savonds laat.Ik had gelukkig ook niet zoveel pijn.Alleen de dagen daarna waren heel heftig.Ik had zoveel pijn dat de medicatie niet hielp.

Ik ben wel erg verwend met veel kadootjes.En dan na te gaan dat ik over een paar weken mijn andere pols moet,hihi.Mijn maandje verloopt saai met veel bankhangen,waar ik knettergek van word.Ik kan niet werken,ik kan niet trainen.Allemaal niks voor mij.Ik voel me zo ook best wel treurig omdat ik alleen maar op de bank lig te liggen.Ik kan nergens naartoe of heb niks te doen zo door de weeks.


 

Oktober 2016

 

Mijn herstel van mijn hand gaat voor mijn gevoel langzaam en dan na te gaan dat ik volgende week de andere kant moet.

 

Dag van de operatie

de operatie is weer goed gegaan,maar ik heb nu meer pijn dan de vorige keer.Ik heb zelfs zoveel pijn dat ik niet naar de training ga kijken,en dat gebeurd niet vaak.

Marie-jose komt op bezoek zoals gewoonlijk.Dat doet ze bij iedere operatie van mij.Zodra ik van de OK af kom,moet mama bellen hoelaat we thuis zijn,en dan duurt het geen uur meer voor ze er is.Nu had ze voor mij een kei gaaf kado wat ik heel graag wilde voor mijn kook en bak uitzet.

Mijn maandje verder verloopt irritant.Mn handen willen niet en het is bijna prinsenbal.Dus de dans word voor de zekerheid aangepast.Ik hoef nu geen grondstukken en radslag te doen,want dat kan echt niet.Ik rust verder veel en hoop zo dat het op tijd goed komt.Ik ben deze maand ook naar de Efteling geweest met Camil,Ilona en Menno.Ik vond het best spannend,zeker omdat het de eerste keer was zonder mama.Niet dat de Efteling niet vertrouwd is,maar je weet maar nooit waar je tegen aan loopt.Het was een super gezellige dag.

 

 

November 2016

 

 

Het prinsenbal staat voor de deur en ik heb best wel knijp ervoor.Ik hoop maar dat dat goed gaat komen met mijn handen.Ik heb nog best veel last en train inmiddels de grondstukken op mijn vuisten.Dat is best vervelend,want mn knokkels zijn een en al schaafwond daarvan natuurlijk.Dus ik hoop maar dat dat zaterdag beter is.

 

Prinsenbal

Iedereen zoals gewoonlijk in de stress en de zenuwen,en ik natuurlijk niet minder.De dans ging goed bij mij,alleen wat last daarna.Bij Britt ging het ineens minder.Die ging zomaar onderuit,zonder rede en niemand wist wat er aan de hand was.De avond verder was leuk en we hebben weer een leuke prins en ik ben ook blij dat ik aangepast kan dansen voor hem.

De uittredens deze maand waren verre van leuk.We konden niet dansen.Britt kon en mocht niet meer ,omdat dat iedere keer mis ging en ziek werd,en ik met mijn aangepaste ellende ging ook niet echt voorruit.Hopen dat dat tegen de carnaval beter is.We zijn inmiddels ook aan de showdans begonnen en het thema van dit jaar is super leuk.

Verder mijn maandje verloopt saai omdat ik door mijn handen nog niet echt kan werken.Half deze maand mag ik weer beginnen met werken en ik hoop dat ik dan eindelijk mijn contract krijg.

 

December 2016

 

 

Een drukke maand voor ons.Uittredens van de vereniging,maar ook volgende week voor het pieten.Ik ga niet mee pieten,maar zorg dat tussentijds de tafel gedekt is en de pieten tussendoor vlug wat kunnen eten.Zo hoef ik de deur niet uit en maak ik me toch nuttig en help ik hun.Het was een belachelijk drukke pietenweekend,maar wel leuk.

Voor dat weekend kreeg mama telefoon van Marie-jose dat ze in het ziekenhuis lag.Omdat mama 2 dagen daarvoor iets gedroomd had stapte ze meteen de auto in en ging met papa naar Sittard.Jamie is bij mij gebleven.Mama vertelde naderhand thuis dat ze haar de droom maar had verteld en ze moest er erg om lachen.

In het pietenweekend hebben we gebeld hoe het met haar was en ze vertelde dat ze waarschijnlijk geoppereerd moest worden,en mama raakte meteen in paniek omdat ze juist daarover gedroomd had.Ze zou bellen als de operatie doorging.Ze heeft niet gebeld,dus die zal niet doorgaan.

7 Dec staat er een zielige advertentie op facebook over een moeder die geen sinterklaas heeft kunnen vieren omdat ze zelf in het ziekenhuis lag.Mama heeft daar meteen op gereageerd met haar pieten en zijn daar die avond de verdwaalde pieten gaan spelen.

Diezelfde avond storte onze wereld in terwijl ze nog moesten gaan pieten.

Mama,s nicht belde dat de operatie van Marie-jose (mama,s tante) wel door was gegaan en dat ze daaraan was overleden.Ze heeft ons dus expres niet gebeld.Ik denk om mama niet ongerust te maken omdat ze juist precies dat had gedroomd.

Ik weet van die avond niet veel meer,alleen dat Anita bij mij is gebleven en dat mama toch zijn pieten op pad heeft gestuurd.Dat zou Marie-jose ook gewild hebben,zei was knettergek op kinderen en ik was haar speciaaltje.

Zei was alles voor mij,een soort van oma zeg maar.Ze was er altijd.Als er iets met mij was kwam ze van Sittard naar ons.Als ik een belangrijke test had,belde ze savonds.Als ik jarig was bakte ze een taart voor mij.Bij iedere dans wedstrijd hing ze de avond ervoor aan de telefoon en daarna ook om te horen of we gewonnen hadden.

Wat zal ik haar gaan missen zeg.

Diezelfde week stond er voor mama heel veel te gebeuren.Ik ben de dag daarna ook meegegaan naar Sittard naar het mortoarium.Ik wilde haar    perse zien,want ik had haar nog een verrassing te vertellen.Zei wist wel dat dat stond te gebeuren,maar de uitslag heb ik haar niet meer kunnen zeggen.Dus ik  heb dat op en briefje in haar kist gelegd.Mama had bij de Dela afgesproken dat mama met haar nicht en met mij Marie-jose na de dienst naar het eindpunt zouden brengen.Ik wilde haar perse bijstaan tot het allerlaatste punt waar het voor mij niet verder kon.Ik vond het niet eng en vond dat ik dat haar schuldig was.Na alles wat zei voor mij altijd deed.Ik had een beer gemaakt op een schaal met borrelnootjes,paprika chips en wafels die ze zelf gebakken had.Dat waren de dingen die altijd op tafel stonden als wij kwamen,dus die heeft zei ook mee de oven in gekregen voor onderweg.

 

De dagen en weken daarna was mama veel weg.Ze bracht mij naar het werk,reed door naar Sittard,kwam mij om half 5 weer halen en reed weer terug naar Sittard tot savonds laat.En dat zo dagen achter elkaar.Maar ze had weinig keus,want ze moest samen met haar nicht alles regelen van Marie-jose,dus deden ze ook.Knap van ze,want ik zou dat niet kunnen.Ik ga ook niet meer mee naar de flat,want ik kan daar niet tegen.

Eind van deze maand stond het Eftelinghotel gepland en het was wel leuk,maar zeker anders dan andere jaren.Met oud & nieuw zijn we naar Disney gegaan.Ver weg van iedereen en lekker rustig op ons lievelingshotelletje.Ik vond het eerst maar niks om met oud & nieuw niet thuis te zijn.Maar we hadden van alles lekkers bij voor na 24.00 uur en voor die tijd zaten we in Disney.Vond het eigenlijk best chill achteraf.

 

 

Januari 2017

 

 

Mama moet nog veel naar Sittard,maar het eind is in zicht.De flat is bijna klaar en schoon.

Ik werk zelf alweer vol en heb weinig last van mijn handen.De trainingen gaan ook goed en de showdans is leuk.

Papa en mama hebben de vakantie al geboekt voor de zomer en het gaat er toch van komen,mijn keuring.Ik ga dit jaar vliegen dus zal eerst gekeurd moeten worden.Ik ben naar de huisarts geweest en heb meteen een kaart gekregen voor het ziekenhuis.Die gaan kijken of ik mag vliegen of eerst geoppereerd moet worden.

Mijn verjaardag staat voor de deur.Het was een leuke verjaardag,maar met een nasmaak.Ook miste ik het bezoek van de middag.Marie-jose kwam altijd de middag ervoor of de middag erna.Echt balen,en ik kan er niet aan wennen.Ik heb van Sharon Marie-jose zn kado gekregen,want we weten allemaal wat we krijgen als we 18 worden.Ze heeft het alleen niet zelf kunnen geven,hetzelfde als haar 5 Dec tasjes.Die stonden al voor iedereen klaar in de flat,maar ze heeft ze zelf nooit meer kunnen geven.

Jamie is jarig en besluit gewoon te gaan werken.Ze viert niet eens meer haar verjaardag en ik snap ook nog waarom.Ze is het geleuter met alles en iedereen spuug zat.Niet iedereen natuurlijk,maar met het meeste heeft ze het wel gehad.Ik moet zeggen,ik eigenlijk ook wel.Voor ze naar Spanje gaat gaan we lekker met een paar man bbq om zo haar verjaardag nog een beetje te vieren zegt mama.Want mama vind het best zielig dat iemand die 20 word,dr verjaardag nog niet eens meer belangrijk vind.En dat klopt best wel.

 

 

Februari 2107

 

 

Ik heb al de onderzoeken gehad voor mijn oren en krijg een afspraak voor een gehoortest.Eenmaal thuis aangekomen gaat de telefoon.De artsen hadden besloten om toch meteen te opereren.Ik moet over 2 weken al.Best snel en ik vind het behoorlijk eng.

 

Dag van de operatie

 

Mama heeft aangevraagd om op de OK te komen en vercouverkamer om mijn angsten te minderen.En dat mag omdat ik Autisme heb en zo mijn paniekaanvallen te baas ben.Als ik mama zie word ik weer kalm en weet ik dat het goed is.Dus mama was erbij toen ik sliep en toen ik bij kwam hoorde ik meteen mama zn stem.Mama zei dat ik wel in paniek bij kwam,maar dat weet ik niet meer.De operatie is goed gegaan en ik mocht na een uurtje alweer naar huis.Eenmaal thuis ging het steeds slechter met me.Ik kreeg veel last van mijn oren en een ontzettende druk op mijn hoofd.En ik werd steeds trager.Ook miste ik mijn ziekenhuis bezoek van Marie-jose,maar mijn vriendin Lisa was er meteen voor me.Zei heeft mij een beetje door de middag getrokken.Savonds werd ik steeds zieker.Ik had bezoek,maar die keek ik eigenlijk de deur uit,zo ziek werd ik.Ik had een temperatuur van 34,6.Mama heeft naar het ziekenhuis gebeld,want ik leek wel een zatlap.Als de temperatuur onder de 33 kwam moesten we meteen weer bellen.Savonds laat was de temperatuur 33,6 en mama zag het ziekenhuis alweer op haar agenda staan.Smorgens ging het gelukkig beter met me.Ik had 36,3.Ik heb nog dagen last gehad van die druk op mijn hoofd,maar het ziekenhuis zei dat we de operatie niet moesten onderschatten.Het kon best nog even duren.Ik ben wel meteen weer gaan werken,wel met een koptelefoon op om zo de herrie te dempen in mijn hoofd.Ziet er natuurlijk niet uit,maar ja op mijn werk kan dat gelukkig :)

Over een week is het carnaval en ik hoop dat het dan een heel eind beter gaat,zodat ik geen last heb van de muziek. 

 

 

Maart 2017

 

 

Met mijn oren gaat het gelukkig beter.De druk op mijn hoofd is er nog wel maar vele malen minder.

Het is Carnaval

Ik heb er veel zin in maar het is ook dubbel voor mij.Britt en Jamie dansen het laatste jaar in de garde.Britt moet stoppen voor haar gezondheid en Jamie kan het niet meer combineren met haar school en stages.Ik vind het best wel erg,want ik dans al 14 jaar met Jamie en 12 jaar met Britt ,dus dat gooi je niet zomaar even aan de kant.

De carnaval gaat voor mijn gevoel nu ook sneller voorbij dan anders.Het was een leuke en gezellige carnaval,maar voor mij wel ontzettend wennen.Iedereen denkt maar dat dat makkelijk is,maar ik dans al 13 jaar bij zaal De Molen en sinds dit jaar zitten we met de vereniging ergens anders.Dus voor mij is het dit jaar best wel dubbel op.Het dansen ging voor mij gelukkig wel beter,ook met mijn polsen,en ik dans als verassing voor de eerste keer weer op mijn polsen zonder dat ik dat van te voren had gezegd.Was wel spannend ,want als ik er doorheen ga,ben ik meteen klaar voor de rest van de carnaval,maar gelukkig ging alles goed.De showdans is ook weer super en iedereen vond hem mooi.Ben benieuwd ,want volgende week moeten we toernooi dansen met de showdans.

Jamie en Britt hebben een mooi afscheid gehad en een super gaaf kado gekregen van Michelle.Nou die had ik ook wel willen krijgen.Ze kregen Michelle zn kampioenbeker met een nieuw plaatje erop gegraveerd.Ik was wel even jaloers.

 

Hier een foto van de carnaval van mijn showdans

Nu verder deze week goed uitrusten voor het toernooi.Ik heb na de carnaval maar een dag vrij om te slapen en dan moet ik weer werken,dus dat zal me zwaar gaan vallen.

Het is het dagje van ons toernooi.Ik vind het niet zo heel spannend,want ik ben er eigenlijk van overtuigd dat we wel moeten winnen met deze dans,maar mama zegt dat je zo nooit moet denken.Er hoeft maar iemand te vallen of verkeerd te dansen,of een pruik af te vliegen en je bent weg,zegt ze.De dans ging super,alleen Jamie deed wat verkeerd,maar we zijn toch eerste geworden.

Ook heb ik deze maand een gesprek gehad met een autorijschool.Ik mag van mama gaan lessen ,zodat ik verder kan dan alleen mijn wijk.Ik vind het erg lastig om te voet of op de fiets alleen weg te moeten en ga dan ook niet verder dan mijn wijk,en met een auto durf ik verder weg.Dus dan kan ik ook naar mijn werk rijden en hoef ik niet steeds op mama terug te vallen.

Ik heb mijn eerste rijles gehad inmiddels en het was super leuk en niet eens eng.

April 2017

 

Mijn hoofd maakt overuren.Ben de hele dag maar bezig in mijn hoofd met een jonge die ik al een paar maanden leuk vind.Hij vind mij ook leuk,maar de stap zetten durft hij nog niet.Hij denkt dat hij geen tijd heeft voor een relatie.We appe iedere dag of op skype.Ik blijf gewoon net zolang volhouden tot ik mijn zin heb,want ik vind hem echt leuk.Met mijn autolessen gaat het ook goed.Ik ben niet bang,maar wel iedere keer erg moe na een uur rijden.Ik denk zelf dat het gewoon veel te veel is voor me.Ik moet iedere Maandag theorielessen en de rest van de week werken,en dan nog eens auto rijden.Ik vind het allemaal een beetje te veel van het goede.Ook is die auto kei groot en ik moet moeite doen om over mijn stuur door mijn raam te kunnen kijken.Aan het einde van een les heb ik ook altijd pijn aan mijn enkels en aan mijn rug.Ik weet niet of ik dit lang ga vol houden.

2 April

Eindelijk Camil heeft mij om verkering gevraagd,ik ben super blij.Eindelijk na maanden van op en neer gehannes is het dan toch wat geworden.

Mijn maandje verder verloopt super.Ik ben blij en mijn dag kan niet meer stuk,iedere dag maar weer.Ik ben nog nooit zo happy geweest.Aan het einde van deze maand zijn we nog naar Disney geweest met Sharon,Maurice,Beau en Puck.Hun wilde ook een jaarkaart,dus hebben wij ze korting gegeven voor een jaarkaart.Het waren leuke dagen en ook meteen de voorlopig laatste vakantie met Jamie omdat zei voor 20 weken naar Spanje gaar,alweer :(

 

 

 

Mei 2017

 

Papa,mama en Jamie zijn vol in de voorbereiding voor Jamie dr stage en ik word er een beetje maf van.Hun gaan volgend weekend naar Euro dance,dus ga ik lekker naar Camil op de camping.Ik vind het super.Het klikt gelukkig heel goed met zijn vader en moeder,waar ik eigenlijk heel bang voor was,want ja ik ben nou eenmaal geen meisje meisje en wist niet wat ze van me zouden denken.Ik heb een zware stem en ben af en toe mischien net iets te eerlijk en kom dan bot over.Maar gelukkig gaat dat allemaal goed.Ik voel me ook echt wel welkom bij hun.Ik vind het heerlijk en voel me echt super na jaren van ellende voor mijn gevoel.Nu achteraf voel ik me best wel lullig dat ik niet naar Camil zn verjaardag ben gegaan omdat ik het heel ongemakkelijk vond.Als ik dit allemaal van te voren geweten had was mijn hoofdpijn en angst toen zeker niet nodig geweest.Maar ja achteraf.

We gaan deze maand nog allemaal leuke dingen doen.We gaan nog BBQ met Jamie en krijgen nog een leuke avond voor ze weg gaat.

De dag dat Jamie vertrekt is alweer aangebroken en mama is alweer goed over de rooie zoals ieder jaar.Voor Jamie is het natuurlijk leuk want zei heeft 20 weken volle zon,zou ik ook wel willen.Maar wij gaan in de zomer ook naar Jamie toe.Niet op haar camping,maar op een afstand in een Poseidon hotel.

Eind deze maand gaan we met zn alle naar Phantasialand,dus papa,mama en ik samen met Camil en zn broertje en ouders.Ik ben best wel zenuwachtig hiervoor omdat ik niet weet of hun elkaar wel mogen.Ik hoop zo dat het gaat klikken tussen hun,want ik wil echt mijn leven lang bij Camil blijven en het lijkt me dus echt wel heel erg dat het niet klikt tussen hun.

Achteraf was het een superdag.Ook tussen mijn en zijn ouders verliep het boven verwachting goed.Weer mezelf druk gemaakt om niks,hahaha.

Mijn maandje verloopt druk en ik besluit om een paar autolessen bij Chantal te doen.Gewoon om te kijken of dat rustiger verloopt in mijn hoofd.Het gaat inderdaad stukke beter.Voel me veel meer op mijn gemak en kom niet zo gebroken de auto uit.Ik ben nog wel moe,maar het gaat stukke beter.

Na een paar lessen besluit ik toch om even te stoppen met autolessen.Even alles op een rijtje zetten.En alleen maar werken en genieten van de tijden samen met Camil.Ik ga mijn lessen over een paar maanden weer aanstarten als ik alles een beetje op volgorde heb in mijn hoofd.

 

 

Juni 2017

 

Ik heb een hoop getrubbel met mijn oor en heb het idee dat het niet helemaal goed is.Na een paar dagen van flinke pijn besluit mama naar het ziekenhuis te bellen en we moesten meteen komen.Achteraf gelukkig want het was inderdaad niet goed met mijn oor.Ik word meteen op de spoedlijst gezet voor een operatie en hopelijk word die gedaan nog voor de vakantie,anders kan ik niet vliegen.Wat ik denk ik niet zo erg vind,want ben best wel bang voor het vliegen.Maar helaas kom ik er niet onderuit.

Mijn maandje verder verloopt leuk.Ik heb het super met Camil en we zien elkaar best vaak,gelukkig.Ook zijn we alweer in volle gang bezig voor de decembermaand en mama gaat mij inzetten als de nood aan de man is.Volgende maand gaan we al zomerfotos maken met alle pieten,super leuk.Op een geheime locatie gaan we dan de fotos maken omdat we geen kleine kinderen tegen mogen komen natuurlijk.

Ik heb in Mei een Autistedag gehad op Schiphol om me voor te bereiden voor wat er komen gaat als ik ga vliegen.Ook heeft mama een button aangevraagd voor mij zodat ik met die button op de hulp krijg die ik nodig heb,zodat ik geen enge dingen hoef te doen ,waar ik moeite mee heb.Ook heb ik geen wachtrijen en word ik meteen met papa en mama naar het vliegtuig gebracht ,zonder al die mensen om me heen.Ik hoop dat ik op deze manier zonder al teveel stress in Spanje aankom.

Mama is gebeld door het ziekenhuis en ik kan donderdag al geopperreerd worden.Dat is dus een week na dat gesprekje,dus gelukkig is deze keer spoed ook echt spoed.Nou maar hopen dat het wel goed gaat.

Ik heb na de operatie gelukkig nergens last van gehad,alleen maar slapen slapen en nog eens slapen.

Ook hebben we deze maand een bruiloft gehad en heb besloten om een keer helemaal anders te gaan.Een keer echt als meisje meisje en ik vond het ook nog leuk ook.

hier een foto ervan

Ik weet niet wat het is,maar door Camil ben ik erg veranderd en zie ik tenminste weer toekomst,wat ik heel lang niet meer had.Ik had nergens zin in.Ik zag dat Jamie alles voor elkaar kreeg en mij lukte niks.Werd door iedereen in de steek gelaten,zelfs door mensen waar het niet bij hoort.En nu,Ik heb een hele lieve vriend,wat ook super goed klikt met papa en mama.En ik voel me echt welkom bij hun thuis.Wie had dat kunnen dromen dat ik nog ooit gelukkig zou worden.Nou ik kan je vertellen IK VOEL ME SUPER.

 

 

Juli 2017

 

Een druk maandje voor de boeg.Ik moet nog inpakken voor de vakantie.Mijn werk gaat gewoon door en ik wil ook zoveel mogelijk bij Camil zijn.Dus druk druk druk.Op mijn werk gaat het gelukkig goed.Ik krijg steeds meer regelmaat,en dat merk ik goed.Vooral aan mijn hoofdpijn.Die word steeds minder gelukkig.Ook heb ik deze maand veel leuke dingen voor de boeg.We gaan nog met Camil en zijn ouders naar de kermis,en ik slaap regelmatig bij hun op de camping.Ook staat voor mij iets nieuws voor de deur.Ik mag mee Pietenfotos gaan maken.Vind het super spannend omdat ik dat nog nooit gedaan heb.De fotos waren goed gelukt.Maar ik denk dat het niks voor mij is.Ik heb 4 uurtjes een pruik op gehad en ik ging kapot van de hoofdpijn.Dus ik weet niet of het zo wijs is.Mama zegt dat ik de cateringpiet word en lekker thuis mag blijven en voor hun eten mag zorgen.Vind ik ook leuk.Eind deze maand moet ik op controle naar het ziekenhuis,want ik weet nog steeds niet of ik wel of niet mag vliegen.

Vandaag is de dag van het ziekenhuis.Ik ben best gespannen,want als ik niet mag vliegen hebben we een groot probleem.Maar gelukkig word ik snel uit mijn spanning gehaald.Ik mag vliegen ,maar wel met een noodsetje voor als er onderweg iets gebeurd.Ik vind het wel spannend omdat ik nog nooit gevlogen heb.

Eindelijk de dag daar ,,,,we gaan naar Jamie

We zijn alle 3 behoorlijk gespannen.Mama en papa hebben DPNA begeleiding aangevraagd en ik hoop dat dat allemaal goed gaat.Ik moet er namelijk niet aan denken dat ik daar op Eindhoven airport uren tussen de mensen in de rij moet staan.Eenmaal daar aangekomen weten ze van hun uit niks over DPNA.Vreemd,maar goed 2e poging.We gaan naar de Transavia balie,en ook daar hebben ze nog nooit gehoord van DPNA.Na enig tijd zijn we wel geholpen maar dan via de gewone gehandicapten regeling.Maakt mij niks uit,als ik maar niet in die massa hoef te staan.Ik mocht ook als eerste het vliegtig in.

De vlucht ging op zich wel goed.Ik vond het achteraf niet zo eng als dat ik gedacht had.

De vakantie verder was wel leuk,maar voor mij nooit meer.We hadden een hotel wat we gewend waren,maar dan op een andere plaats.Geen toerisme en geen winkeltjes.Alleen een strand en een bushalte.Nou dat werd wat.We hebben ons scheel moeten betalen om naar Jamie te gaan kijken,want we moesten dan iedere keer een taxi bestellen.De shows waren super en ook druk bezocht.Als we een show wilden zien,moesten we een tafel reserveren en ook daar eten.En snachts moesten we dan ook met de taxi terug.Dood eng vond ik dat.Je weet nooit bij wat voor gek je instapt.Het was in Guardamar wel veel warmer dan in Benidorm.Dat merkte ik meteen.We hebben de rest van de vakantie gezwommen aan het zwembad en ook ooit in de zee.Jamie is een paar keer bij ons geweest en ook stiekem slapen en eten...hihi.Ook zijn we met Jamie naar Benidorm geweest met de bus.En ik weet niet,maar ik kom dan thuis.Ik had ook echt moeite toen ik bij poseidon hotel was om weer terug te moeten naar mijn eigen hotel.Patri en haar team werkten daar,en had mij maar daar gelaten.Ik had echt heimwee naar mijn eigen vertrouwde vakantie.Dus voor mij nooit meer naar Guardamar.We hebben die vakantie voor mijn gevoel teveel nare dingen meegemaakt.Een alarm die afgaat in een hotel,en vervolgens 4 harde knallen door de trappenhal van zo,n 90 deuren die tegelijker tijd dicht knallen.Ik dacht echt dat het een aanslag was.Je hoort zoveel ellende.Vervolgens gingen we met de bus naar Elche.Ik kwam daar op een station vol met zatte tieners,die zn bed nog niet gezien hadden en toen we de bus in stapte hoopte ik alleen maar dat ik weer veilig aan mijn hotel zou komen.Ik heb nog nooit z,n bus gezien.Als we de bocht door gingen vloog de deur open en als hij wilde schakelen ging dat niet en de rem maakte meer herrie dan een heel vliegveld bij elkaar.En jawel,langs de snelweg stonden we dan,buspech en maar met een man nog in de bus.Urenlang langs de snelweg hebben we gestaan en de buschauffeur was een andere bus halen,zei hij.Na 1,5 uur was hij terug.We waren om 4 uur in Elche en de winkels waren inmiddels dicht.Al bij al een heldag voor mij.

hier wat fotos van mijn vakantie

Augustus 2017

 

We zijn inmiddels terug van Spanje en gaan nog een paar dagen met Anita en Gerrie en Camil naar Disney.Het kan voor mij alleen maar beter worden,want de vakantie in Spanje was voor mij niet echt geslaagt.Ik heb wat last van mijn oren van het vliegen van vorige week,maar dat zal wel weg trekken.In Disney was het super,alleen een beetje slechter weer dan dat ik gewend was de weken ervoor.

Hier wat fotos

Na Disney moest ik weer werken en het ging steeds slechter met mijn oren.Ik heb op mijn werk niks verteld,ik dacht dat gaat wel over.Maar niks was minder waar.Iedere dag ging het een stukje slechter tot zelfs rampzalig slecht.We zijn toch maar naar de huisarts gegaan omdat ik smiddags vrij had van mijn werk.De huisarts zag niks maar wilde wel dat ik de dag erna naar het ziekenhuis ging omdat ik een oor verleden heb zei ze.Dus mama gebeld en ik mocht de dag erna meteen komen.De dag erna was het zo slecht met me,maar ben wel gaan werken.Mama zei,ik heb liever dat ze je naar huis sturen omdat ze zien dat het niet gaat,dan dat ze denken dat je een aansteller bent.Smiddags ben ik naar het ziekenhuis gegaan en de arts vroeg of ik mijn pyama bij me had.Nee natuurlijk niet.Ik kwam als het ware net van mijn werk af.Ik moest meteen in het ziekenhuis blijven en lag een uur erna al aan het infuus.Het ging echt slecht met me en ik kon geen geluidje of windje meer horen.Ik hield ook geen eten meer binnen.Ik moest van mama zelf meteen even naar mijn werk bellen en heb dat ook gedaan met veel zenuwen.Ik vind bellen namelijk helemaal niks.De dag erna hebben ze een hoop onderzoeken gedaan,Ik heb een scan van mijn hoofd gehad en zelfs de kaakchirurg is eraan te pas gekomen.Na 2 dagen niks te vinden mocht ik weer naar huis.Het infuus ging eruit en ik kreeg al die rommel in tablet vorm mee naar huis omdat ik nu inmiddels wel mn eten binnen kon houden.Volgende week word ik geoppereerd en word alles uit mijn oren gehaald,en tot die tijd uitzingen.Man wat was ik ziek.De zusters op de afdeling snapte niet dat ze me voor die 4 dagen niet daar hielde.Dus met heel mijn zooi naar huis en hopen dat ze bij de buren stil zouden doen.Ik kon geen licht verdragen,geen geluid,niks.Dus mama heeft voor mij 4 dagen de gordijnen dicht gedaan zodat de hond niet zou blaffen als er iemand voorbij liep.Ook koffie zetten kon ze nauwelijks met die bonen herrieapparaat.

2 dagen daarna ging het echt slecht.Ik had pijn in mijn buik,mijn nek en overal.Gebeld en ik moest meteen naar de spoedpost komen.Hoppa weer infuus erin.Ze dachten dat ik hersenvlies ontsteking had,maar gelukkig waren de ontstekingswaarde niet hoog genoeg en moest ik weer naar huis.Met de woorden,meid nog 2 dagen uitzingen en dan word je geopperreerd.Gek werd ik van de pijn.Wel moest ik alle medicijnen  en pijnstillers met spoed stop zetten omdat mijn lever zwaar over de rooie was.Vandaar dus die pijn in mijn buik.

Voor mijn gevoel waren die 2 dagen daarna de langste dagen van mijn leven.Ik zeg niet vlug wat heb ik het zwaar,maar mijn god wat heb ik het zwaar gehad.

De dag van de operatie,jippie

Eindelijk verlossing van al mijn pijn.Volgens de arts kon het nooit van mijn oren af komen,maar ik wilde perse die rommel eruit gehaald hebben.Ik zie wel hoe ik ooit nog vlieg met mijn oren.Eenmaal van de OK af sta ik in de lift en zegt de zuster,,,,meid je mag blij zijn dat je hebt door gezet,want als je bloed verliest dan zat er een ontsteking of er is er eentje onderweg.En ik was dus wat bloed verloren.

Dus ik was blij dat ik had volgehouden.Ik had veel pijn,maar ik was blij want dit was andere pijn.Die helse druk was eindelijk van mijn hoofd af.Na 2 uurtjes mocht ik naar huis.Ik wilde me aankleden en mijn haren doen,en jawel hoor,,,,,alles onder het bloed,wat ze me niet verteld hadden.Mijn andere oor was dus een ravage.Ze hebben op de OK dus vlug mijn bed verschoont en niks gezegt.Ik heb eerst voorzichtig mijn haren moeten wassen anders kon ik de deur niet uit.Gadver wat zag ik eruit zeg.Maar het belangrijkste was dat ik overal vanaf was,wat was ik blij.

 

En zo werd ik naar huis gestuurd,om te wachten op de operatie

En weer op de spoedpost

 

Mijn maandje verder ging gelukkig goed met gewoon weer werken,dansen en afspreken met Camil.Wat ben ik toch blij met hem :)

 

September 2017

 

Wat een getrubbel op mijn werk.Weinig te doen en steeds maar weer naar huis.Ik word er erg gek van en heb veel hoofdpijn.Ik kan er nou eenmaal niet tegen als ik van plaats naar plaats word gestuurd.Ik heb erg behoefte aan regelmaat en weten waar ik aan toe ben.Ik ben een harde werker ,maar moet wel weten hoe en wat.Dus het loopt allemaal heel stroef en moeizaam.

Ook zijn we deze maand met Fenna naar de dierentuin geweest,wat een superdag was dat zeg.We hadden ook erg geluk met het weer. 

En ondanks mijn getrubbel met al mijn operaties is het me ook gelukt om mijn certificaat te halen vanuit mijn werk.Ik ga vanaf Oktober ook beginnen aan mijn opleiding.Dus dat word dan 1 dag school en de rest werken.Ik ben heel benieuwd of me dat gaat lukken.

Verder mijn maandje veel stress en weinig rust,bah.Ik ben dan ook blij als het weer weekend is,lekker naar Camil of hij bij ons.Maar ja een ding is zeker,die stress is ergens goed voor,zie foto :)

Oktober 2017

 

Op mn werk is het een en al getrubbel.Wel werk,geen werk.Als ik ergens niet tegen kan is het wel die onzekerheid.Ook met mijn theorielessen is het een en al geklooi en word ik aan mijn lot over gelaten en besluit te stoppen,want dit werkt zo niet.En ik krijg steeds meer last van mijn hoofd.Op de training gaat het gelukkig wel goed.Veel trainen ,want volgende maand beginnen we weer met ons carnavalsseizoen.Ik besluit om nu het zo goed gaat een beetje op te letten met wat ik eet ,in de hoop dat de pijn in mijn rug ook minder word.Want waar die breuk gezeten heeft,blijft het op de een of andere manier toch wringen.Op het werk en met trainen blijf ik er last van hebben.En dat  moet beter ,en zeker als ik dadelijk weer op hakken moet dansen.Mijn maandje verder gaat wat stroefjes op het werk,maar heerlijk in de weekenden.Ik zie Camil veel en daar word ik blij van.

 

 

November 2017

 

Ik ben druk in de weer voor het prinsenbal,maar ook met het feit dat Jamie de week na het prinsenbal weer weg gaat.Dus weer veel aan mijn hoofd en ik hoop dat dat toch wel minder word.

 

4 November Prinsenbal

 

Ik ben behoorlijk zenuwachtig,want we krijgen vandaag nieuwe pakjes.En ook het idee dat Britt en Jamie niet meer dansen,dat sloopt me.Wat zal ik hun gaan missen.Het prinsenbal was wel leuk maar ook raar.De pakjes zijn geweldig,en we hebben weer een leuke prins.

Dit is mn nieuwe pakje.

.

We hebben ook de nodige uittredens weer,maar gelukkig niet zoveel als andere jaren waar wij mee moeten.Ook het trainen van de showdans gaat goed.Daar zit Britt gelukkig wel nog bij.Een beetje motivatie in een groep is natuurlijk nooit weg.Dus dat Britt en Sherina erbij zitten is alleen maar goed.

10 November

Het is weer zover.Jamie gaat weer voor haar stage naar Benidorm.Ze was ook bezig met Inspiration point,maar die lieten maar steeds niks van zich horen.En aangezien Jamie altijd alles tot in de puntjes geregeld wil hebben heeft zei maar de knoop doorgehakt en gezegt dat ze voor Benidorm koos.En mama natuurlijk zwaar over de graat,want ze was pas 4 weken thuis van een half jaar Spanje.Dus voor ons thuis weer een zware tijd voor de boeg.Gelukkig dat Sinterklaas en Carnaval er tussen valt,dan gaat het hopelijk wat vlugger.Volgende week hebben we ons eerste pietenbezoek en ik mag samen met Camil voor de eerste keer mee.Ik weet niet of het wat gaat worden voor mij,omdat ik niet zomaar bij iedereeen binnen durf te stappen.Een ander dansmarieke van ons wilde ook heel graag een keer die ervaring en mama besloot om haar op het laatste moment nog vlug te bellen.En wat vond ze het leuk.

Hier wat fotos.

Achteraf vond ik het best wel eng en nog te spannend.Ik was zo bang om herkent te worden of dat ik iets verkeerd zou doen,dat ik liever nog een tijdje wacht.Dus Camil en ik worden de Cateringpieten en wij zorgen dus dat hun tussendoor op tijd even vlug wat kunnen eten.

December 2017

 

We hebben een heel druk pietenschema en gecombineerd met een normale werkweek is dat best heftig.Ik zal dan ook blij zijn als deze dagen weer voorbij zijn.Ook de uittredens lopen gewoon door en de kerst is alweer in zicht.Mama krijgt een raar onderbuikgevoel over het Eftelinghotel en vraagt aan papa om eens te bellen.Na lang zeuren heeft hij dat ook gedaan.En jawel,het gevoel bleek een drama te zijn.Aan de balie van het hotel hadden ze wat verkeerd in de boeking gezet,dus onze boeking was zonder enige bericht geannuleerd.Daar zaten we dan,een week voor de kerst.Terwijl we er al 17 jaar komen gooien ze je gewoon uit het systeem.En na een paar telefoontjes met de hogere hand werd ons gewoon verteld dat ze voor ons niks meer konden doen voor dit jaar.Ze kon ons alleen maar inboeken voor volgend jaar,alsof ik daar iets mee opschiet.Mijn droom,mijn tweede huisje was ineens weg.Wat had ik het zwaar en wat waren het klote dagen.Mama en papa hebben meteen geboekt voor Europapark,super leuk maar zeker niet hetzelfde als de Efteling voor mij.We hebben leuke en heel koude dagen gehad.Ook waren we even naar het Zwarte woud naar Agnes en Urban gegaan.Daar gaan we mischien in de zomer naar toe na al die jaren.

Hier wat fotos van mijn Decembermaandje

 

Oud en nieuw was een hele rare avond,mama was beroerd en het was anders dan dat Jamie er bij is.

 

VOOR IEDEREEN DE BESTE WENSEN VOOR 2018

 

 

 

TOT ZIENS IN MIJN NIEUWE DAGBOEKGEDEELTE